بررسی آزمایشگاهی آبشستگی موضعی پایه پل به کمک استوانه(کیسینگ)

جابه جایی ذرات رسوب ناشی از تغییرالگو جریان،آبشستگی نامیده میشود ،این پدیده یکی از دلایل ناپایداری و درنهایت تخریب پل ها به شمار می رود درطول دهه های گذشته روشهای مختلفی برای مقابله با آبشستگی پایه پل پیشنهاد شده است ،به طور خلاصه می توان این روشها را به دو دسته کلی روش تغییردر الگوی جریان و روش مقاوم سازی ذرات بستر تقسیم کرد. هرکدام از این روش ها بر اساس شکل و عملکردشان به گروه مختلفی تقسیم میشوند که در این مقاله به بررسی مختصری از آن پرداخت شده است وهمچنین در این مقاله از روش کیسینگ به عنوان روش جدیدی برای محافظت از پایه پل استفاده شده است. موقعیت قرارگیری استوانه نقش مهمی در کاهش آبشستگی دارد که در این تحقیق از 3 استوانه (کیسینگ) به قطرd4 (قطرپایهd=) که در 3 تراز نسبت به بستر1.8- ،0.00،1.8+(cm)قرار داد شده، استفاده شده است. نتایج نشان داد که موقعیت کیسینگ درسطح همتراز با سطح بستر به اندازه 3cm نسبت به حالت بدون کیسینگ آبشستگی راکاهش داد و در حالت بالا سطح بستر آبشستگی به اندازه cm4 نسبت به حالت بدون کیسینگ کاهش یافته است، اما باتوجه به آبشستگی دیوار خارجی کیسینگ بالا سطح بستر، بهینه ترین مورد برای کاهش آبشستگی کیسینگ همتراز با سطح بستر بوده است.