بررسی تاثیر فیلر‌های ضد خوردگی بر جدایش کاتدی، مقاومت به خوردگی و چسبندگی پوشش اپوکسی فنولیک

در این تحقیق اثر فیلرهای باریت معدنی، سیلیکا و آلومینا بر جدایش کاتدی، خواص ضدخوردگی و چسبندگی پوشش اپوکسی فنولیک با استفاده از آزمون‌‌های مقاومت به خوردگی امپدانس الکتروشیمیایی(eis)، مه نمکی(salt spary) و آزمون چسبندگی pull off مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از هر یک از فیلرها یک بار بصورت جداگانه با 15% وزنی به ازای وزن رزین به علاوه هاردنر پوشش‌ها تهیه شد و یک بار نیز با استفاده از مخلوط فیلرها با 5% وزنی از هر فیلر پوشش حاوی مخلوط فیلرها تهیه گردید. نتایج آزمون جدایش کاتدی نشان داد که پوشش حاوی فیلر باریت مقاومت بهتری نسبت به سایر نمونه پوشش‌ها در برابر جدایش کاتدی دارد. علت این امر آن است که فیلر باریت به دلیل ایجاد خواص سدگری بهتر برای پوشش باعث کاهش نفوذ عوامل خورنده به فصل مشترک پوشش/ فلز می‌شود. نتایج بدست آمده از آزمون eis نشان داد که استفاده از مخلوط فیلرها با نقاط ایزوالکتریک متفاوت اثر هم‌افزایی داشته و پوشش حاوی فیلر‌های مخلوط بالاترین مقاومت به خوردگی را با میزانohm.cm2 109x22 دارد که نتایج آزمون مه نمکی نیز تایید کننده این امر بود. آزمون چسبندگی pull off در هر دو حالت خشک و پس از غوطه‌وری نشان داد که پوشش حاوی فیلر باریت(85/4 مگا پاسکال) بالاترین قدرت چسبندگی را نسبت به سایر نمونه پوشش‌ها دارد. در چسبندگی خشک به دلیل درهم تنیدگی‌های مکانیکی بیشتر فیلر باریت با سطح فلز چسبندگی افزایش یافته و در بررسی چسبندگی پس از غوطه‌وری بدلیل اینکه این پوشش توانست باعث تاخیر نفوذ آب در فصل مشترک پوشش/ فلز شود چسبندگی بالایی را از خود نشان داد.