مطالعه تاثیر زمان بر خوردگی آلومینیم 5052

در این مقاله، اثر زمان تماس الکترولیت های بر پایه سدیم کلرید (nacl) و سدیم سولفات (na2so4) بر رفتار خوردگی آلومینیم 5052 گزارش شده است. از رو‌ش‌های پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی و امپدانس الکتروشیمیایی برای مطالعات خوردگی و از روش‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی (scanning electron microscopy, sem) و طیف‌سنجی تبدیل فوریه فروسرخ (fourier-transform infrared spectroscopy, ftir) برای مطالعات مورفولوژی و مشخصه‌یابی محصولات خوردگی آلومینیم 5052 استفاده شده است. در الکترولیت na2so4 افزایش زمان تماس الکترولیت با نمونه، باعث بهبود مقاومت خوردگی نمونه شده است به‌طوری‌که جریان خوردگی کاهش یافته (جریان خوردگی از 10-5.4 ma/cm2 برای 1 ساعت به 10-6 ma/cm2 برای 11 روز رسیده است) و آلومینیم 5052 محدوده پتانسیل روئین شدگی گسترده‌تر و جریان روئین‌شدگی کمتری را در 11 روز نشان داده است. در الکترولیت nacl، افزایش زمان تماس الکترولیت تقریبا باعث حذف منطقه روئین‌شدگی شده است. ایجاد خوردگی حفره‌ای و تشدید اندازه/ تعداد حفره ها از دیگر اثرات مشاهده شده به‌دلیل افزایش زمان تماس الکترولیت nacl با آلومینیم 5052 است. این نتایج نشان می‌دهد که با افزایش زمان تماس الکترولیت با نمونه ها، ترکیب شیمیایی الکترولیت (حضور یا عدم حضور آنیون‌های کلر و سولفات) بیشتر بر رفتار روئین شدگی آلومینیم 5052 تاثیرگذار است.