بررسی و مقایسه اثر حفاظتی دو ممانعت‌کننده سبز در خوردگی فلز مس

استفاده از ممانعت‌کننده‌های خوردگی یکی از ساده‌ترین و پرکاربردترین روش‌ها برای ممانعت خوردگی فلزات است. لیکن استفاده از این ممانعت‌کننده‌های خوردگی می‌تواند همراه با مضرات محیط زیستی باشد، لذا انجام مطالعه و تحقیق در مورد ممانعت‌کننده‌های سبز و توسعه کاربرد آنها امری ضروری می‌نماید. در این کار پژوهشی اثر ممانعت‌کنندگی بیوپلیمر و نقاط کوانتمی کربن، در نقش ممانعت‌کننده‌های خوردگی سبز، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. این ممانعت‌کننده‌ها قابلیت استخراج با روش‌های ساده و کم‌هزینه را داشته و ترکیباتی ارزان، در دسترس و تجدیدپذیر هستند. علاوه بر این، پسماند آن‌ها در طبیعت تجزیه‌پذیر است. تمامی مطالعات انجام شده، بر روی الکترود مس به‌عنوان فلز مورد حفاظت و در محیط خورنده 5/3% سدیم کلرید گزارش شده است. مطالعات خوردگی با استفاده از روش‌های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی ، نمودارهای تافلی و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی صورت پذیرفته و نتایج حاصله نشان دهنده لایه نشانی قابل قبول این ممانعت کننده ها روی سطح الکترود مس و کاهش جریان های خوردگی در بازه زمانی چند ساعته تا چند روزه می باشند. طبق نتایج حاصله، پوشش نقاط کوانتمی کربن حاصل از محلولهایی با غلظت بالاتر و پوشش بیو پلیمرزئین حاصل از محلولهایی با غلظت های پایین تر مقاومت در برابر خوردگی بالاتری را برای الکترود مس ایجاد نمودند.