حفاظت از خوردگی فولاد ساده کربنی با استفاده از پوشش آلی تقویت‌شده با نانوبیدهای پلی‌آنیلین در حالت اکسیدی امرالدین

در پژوهش پیش‌رو ابتدا در گام اول نانوبیدهای پلی‌آنیلین سنتز شده و تحت مشخصه‌یابی با آزمون‌هایی نظیر طیف‌سنجی پراش پرتو ایکس و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی قرار گرفتند. نتایج آزمون صرفاً یک پیک پهن در محدوده زوایای پراش 25 درجه نشان داد که تاییدکننده تشکیل فاز پلی‌آنیلین بود. همچنین رنگ سبز تیره حاصل‌شده نشان داد که ماده سنتزشده در حالت اکسیدی اِمِرالدین است. تصاویر میکروسکوپی تشکیل بیدهای با قطر نانومتری را نشان داد. در گام دوم از پلاریزاسیون تافلی جهت ارزیابی عملکرد پلی‌آنیلین سنتزشده بر رفتار خوردگی فولاد ساده‌ کربنی در محیط نمکی nacl 5/3 درصد وزنی استفاده شد. نتایج نشان داد که در حضور پلی‌آنیلین در الکترولیت چگالی جریان نمونه فولادی به میزان 67 درصد کاهش یافته و نمونه مقاومت به خوردگی بهتری را از خود نشان داده است. پلی‌انیلین در حالت اکسیدی امرالدین هادی جریان الکتریکی بوده و با سازوکارهای مختلفی از جمله روئین نمودن موضعی سطح فلز و همچنین جذب روی سطح آن می‌تواند نرخ خوردگی فلزات از جمله فولاد را کاهش دهند. در گام سوم از این اجزای نانومتری جهت تقویت خواص سدکنندگی و بازدارندگی فعال پوشش‌های آلی آلکیدی در راستای حفاظت از زیرلایه‌های فولاد ساده‌کربنی استفاده شد. نتایج طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد که مقاومت به خوردگی در حضور پوشش‌ حاوی این اجزای نانومتری افزایش یافته است. علت این موضوع می‌تواند مسدود شدن عیوب احتمالی در پوشش توسط اجزای نانومتری و همچنین رفتار فعال نانوبیدها در روئین نمودن سطح فلز زیرلایه در تماس با پوشش باشد.