بررسی خواص مکانیکی پوشش‌های پلیمری مختلف جهت بهبود مقاومت به خوردگی مخازن در محیط اسید سولفوریک

امروزه اسید سولفوریک به صورت گسترده در استخراج محلولی فلزات با ارزش از سنگ معدن مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً به منظور ساخت تجهیزات فرآیندی در این کارخانه ها از فولادهای زنگ نزن استفاده می شود. به هر جهت فولادهای زنگ نزن در معرض حملات خوردگی حفره ای ناشی از حضور یون های کلر در سیال فرآیندی هستد. در این پروژه، جهت جلوگیری از خوردگی فولاد زنگ نزن 316، از پوشش‌های پلیمری و لاستیکی؛ رابر طبیعی، ابونیت، کلروپرن و اتیلن پروپیلن دی ان مونومر استفاده شد. آزمون‌های سختی سختی، استحکام اتصال پوشش به زیر لایه فولاد، پاشش مه نمک و آزمون عدم تخلخل (هالیدی) برای بررسی پوشش انجام شد. نتایج آزمون نشان داد که ابونیت با سختی 125 shore a بالاترین سختی را دارد. همچنین با توجه به آزمون عدم تخلخل، همه پوشش‌های پلیمری به جزء پوشش کلروپرن، هیچ ناپیوستگی در سطح نمونه‌های آزمون دیده نمی‌شود. بر طبق نتیجه حاصل از آزمون پاشش مه نمک، پلیمر ابونیت،کم‌ترین تغییر را با افزایش زمان آزمون، نسبت به بقیه پوشش‌ها از خود نشان می‌دهد. همچنین پوشش ابونیت، بالاترین استحکام چسبندگی به زیر لایه را دارد. بنابراین، با توجه به خواص مکانیکی پوشش ابونیت نسبت به بقیه پوشش‌ها، این پوشش می‌تواند پوشش مطلوبی برای افزایش مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن 316 و جلوگیری از تخریب آن در اثر خوردگی در محیط اسید سولفوریک گردد.