ساخت و مشخصه یابی میکروژل های آلژینات/ ecm مشتق از بافت چربی به روش میکروانکپسولاسیون به منظور کاربرد در داربست های گرانولار

مولفة اساسی مهندسی بافت، طراحی و ساخت داربست سلولی است. داربست‌های مبتنی‌بر میکروژل با نسبت سطح به حجم بالا و فاصله انتشار کوتاه، حیات سلول را افزایش می‌دهند و تشکیل بافت را پیش از تخریب هیدروژل به‌خوبی هدایت می‌کنند. یکی از روش‌های ساخت میکروژل با کنترل‌پذیری بالا، میکروانکپسولاسیون است. در این پژوهش، بافت چربی با روش شیمیایی سلول‌زدایی شد. سپس، میکروژل‌های آلژینات/ماتریکس خارج سلولی مشتق از بافت چربی سلول‌زدایی‌شده (dat) به‌وسیله دستگاه میکروانکپسولاتور با بهینه‌سازی پارامترهای موثر بر ابعاد و یک‌نواختی، تهیه شدند. به‌منظور افزایش پایداری زیستی، میکروژل‌ها با کلسیم کلراید 5% و گلوتارآلدهید 4% در زمان‌های مختلف تحت اتصال عرضی قرار گرفتند. ارزیابی‌هایی همچون رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و آئوزین، طیف‌سنجی تبدیل فوریه، اندازه‌گیری تخریب و تورم انجام شد. نتایج نشان داد که نمونه با ترکیب 1.85% آلژینات و 1.15% dat نمونه بهینه درنظر گرفته می‌شود. همچنین طیف‌سنجی تبدیل فوریه تصدیق‌کننده اتصال عرضی شیمیایی است. نتایج آزمون تخریب و تورم حاکی از آن است که هرچه زمان اتصال عرضی بیشتر باشد ساختار میکروژل از پایداری زیستی بیشتری برخوردار است و توانایی جذب آب و سرعت تخریب کاهش می‌یابد. میکروژل‌های آلژینات/dat بهینه‌شده در این پژوهش می‌تواند برای کاربرد در جوهرهای زیستی مبتنی‌بر میکروژل برای چاپ زیستی و داربست‌های تزریق‌‌پذیر گرانولار مناسب باشد.