توده گرانیتوئیدی گودحوض، بافت، کرمان: فرآورده ماگمایی شروع فرورانش حوضه اقیانوسی نئوتتیس زاگرس در تریاس پسین- ژوراسیک پیشین

توده گرانیتوئیدی گودحوض به سن ژوراسیک پیشین (حدود 180 میلیون سال پیش) یکی از مهم‎ترین توده‎های ماگمایی در نوار دگرگونی- ماگمایی نوع آندی سنندج- سیرجان است که در جنوب-خاور این نوار در استان کرمان واقع شده است. این توده به شکل یک استوک بیضوی با راستای کلی جنوب خاوری- شمال باختری در دگرگونه‎های پالئوزوئیک بالایی و سنگ‎های آذرین- رسوبی تریاس نفوذ کرده و توسط نهشته های تخریبی ژوراسیک و آهک های کرتاسه زیرین پوشیده شده است. سنگ‎های سازنده توده شامل دیوریت، گرانودیوریت و گرانیت هستند که با گابرو همراهی می شوند.. کانی‎های اصلی سازنده این سنگ‎ها در نمونه‎های گرانیتوئیدی شامل کلینوپیروکسن، آمفیبول، بیوتیت، پلاژیوکلاز، ارتوکلاز و کوارتز، کانی های فرعی شامل زیرکن، آپاتیت، کانی‎های اپک و اسفن و کانی‎های ثانویه شامل ترمولیت- اکتینولیت، کلریت، اپیدوت، کلسیت، سریسیت و کانی‎های رسی هستند. بافت نمونه‎های گرانیتوئیدی منطقه غالباً دانه‎ای متوسط تا درشت است. همراهی گونه‎های سنگی (گابرو، دیوریت، گرانودیوریت، گرانیت)، حضور آنکلاوهای میکروگرانولار مافیک و ترکیب شیمیایی نمونه‎ها حاکی از ماهیت کالک‎آلکالن نوع i و محیط فرورانش کمان ماگمایی حاشیه قاره برای‎ توده‎گرانیتوئیدی‎گودحوض‎است.