مطالعه پترولوژی و پتروژنز سنگ های آذرین شمال شرق روستای کامو، جنوب کاشان

منطقه مورد مطالعه در جنوب شهرستان کاشان و ارتفاعات کهرود واقع شده است که از شمال به دشت کاشان و از جنوب به دشت میمه محدود می‌شود. این منطقه در پهنه ایران مرکزی و کمان ماگمایی ارومیه-دختر جای دارد. برونزد گسترده‌ای از سنگ‌های گرانیتوئیدی در محدوده مشاهده می‌شود که عمدتاً واحدهای چینه‌شناسی پیش از الیگومیوسن را قطع کرده‌اند. این سنگ‌ها شامل کوارتزمونزونیت، کوارتزمونزودیوریت، گرانودیوریت و گرانیت هستند. فعالیت‌های نفوذی منطقه موجب ایجاد دگرگونی‌های مجاورتی، دگرسانی‌های هیدروترمال و تغییر نظم لایه‌بندی در سنگ‌های رسوبی شده‌اند. زون‌های دگرسان سریسیتی و پروپیلیتی نیز در ارتباط با این فعالیت‌ها شکل گرفته‌اند. شواهد میدانی نشان می‌دهند که تزریق این سنگ‌ها پس از میوسن زیرین رخ داده است. آخرین فعالیت ماگمایی قابل مشاهده، نفوذ دایک‌ها و دم‌های داسیتی است که عمدتاً در جنوب منطقه رخ داده و تمامی واحدهای منطقه به‌جز کواترنری را قطع کرده‌اند. مطالعات ژئوشیمیایی نشان می‌دهند که سنگ‌های آذرین خروجی منطقه در محدوده تراکی‌آندزیت و داسیت و سنگ‌های آذرین درونی در محدوده دیوریت و گرانودیوریت قرار دارند. نمودارهای ژئوشیمیایی نشان می‌دهند که بیشتر نمونه‌های سنگی در محدوده سری کالکوآلکالن جای دارند و سنگ‌های داسیتی تا آندزیتی سرشار از پتاسیم هستند. سنگ‌های نفوذی منطقه از نظر شاخص اشباع‌شدگی آلومینیوم، در محدوده متاآلومینیوم قرار می‌گیرند. الگوهای عنکبوتی و تفسیرهای ژئوشیمیایی گویای منشاء مشترک سنگ‌های آذرین و نفوذی هستند. علاوه بر این، سنگ‌های گرانیتوئیدی منطقه خصوصیات تیپ i را نشان داده و از نظر محیط زمین‌ساختی به سنگ‌های آذرین مرتبط با قوس آتشفشانی تعلق دارند.