تحلیل پایداری کارگاه‌‌های معدن زیرزمینی گوشفیل در گذر از معدنکاری روباز به زیرزمینی

تحلیل پایداری فضاها و کارگاه‌های ایجاد شده در معادن زیرزمینی درگذر از معدنکاری روباز به زیرزمینی با توجه به تمرکز تنش ایجاد شده ناشی از معدنکاری روباز و تاثیر آن بر پایداری پیت روباز ایجاد شده از نقطه نظر ایمنی و اقتصادی اهمیت ویژه‌ای دارد. در این پژوهش با توجه به هندسه معدن روباز و زیرزمینی گوشفیل و عدم قطعیتی که در پارامترهای ژئومکانیکی ارزیابی شده برای واحد دولومیتی وجود داشت، تحلیل حساسیتی بر روی تغییرات پارامترهای ژئومکانیکی واحد دولومیتی و تاثیر آن بر میزان جابه‌جایی کارگاه‌های زیرزمینی حفر شده انجام شد. به این منظور هندسه معدن روباز با توجه به توپوگرافی موجود ایجاد و تنش‌های القایی با حفاری تدریجی پیت معدن در مدل شکل گرفت. 36 ترکیب از پارامترهای ژئومکانیکی چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی، مدول تغییرشکل و ضریب پوآسون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که زاویه اصطکاک داخلی بیشترین تاثیر را بر جابه‌جایی تاج و بالاآمدگی کف کارگاه دارد و با افزایش ده درجه در زاویه اصطکاک داخلی مقدار جابه‌جایی‌ها به طور متوسط 45 درصد کاسته می‌شود. مدول الاستیک، چسبندگی و ضریب پوآسون به ترتیب، رده‌های بعدی پارامترهای تاثیرگذار بر جابه‌جایی کارگاه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. زمانیکه مدول تغییرشکل برابر با 1 گیگا پاسگال باشد، بارزترین نقش را در کنترل جابه‌جایی‌های کارگاه استخراج بازی می‌کند.