مطالعه پترولوژی سنگهای ولکانیکی جنوب شرق روستای آزران، استان اصفهان

منطقه مورد مطالعه در شمال استان اصفهان، در جنوب شهرستان کاشان و جنوب شرقی روستای آزران واقع شده است. این منطقه بر اساس پهنه‌های رسوبی-ساختاری عمده ایران، در پهنه ایران مرکزی و در کمان ماگمایی ارومیه-دختر قرار دارد. از نظر چینه‌شناسی، نهشته‌های مربوط به دوره‌های مزوزوئیک تا کواترنری در گستره نقشه رخنمون یافته‌اند. در بخش‌هایی از مرکز و جنوب منطقه آزران، برونزد گسترده‌ای از سنگ‌های آذرین با ترکیب داسیت تا آندزیت دیده می‌شود. مطالعات ژئوشیمیایی نشان می‌دهند که سنگ‌های آذرین این منطقه دارای ترکیب تراکی‌آندزیت، آندزیت و داسیت بوده و خصوصیات کالک‌آلکالن و ارتباط با کمان ماگمایی دارند. به نظر می‌رسد تغییرات در غلظت روبیدیم و نیوبیوم در سنگ‌های این منطقه ناشی از غنی‌شدگی در زون فرورانش یا آلودگی پوسته‌ای باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد که آمیختگی ماگماهای مختلف یا تفاوت در میزان ذوب منشا، نقش چندانی در تحول سنگ‌های این منطقه نداشته باشد و در مقابل، تبلور بخشی نقشی اساسی در تحولات سنگ‌های منطقه ایفا کرده است. بر اساس نمودارهای عنکبوتی، تغییرات عناصر کمیاب نسبت به کندریت عادی‌سازی شده نشان‌دهنده تهی‌شدگی شدید در عناصر p, nb, ta, tl و k نسبت به کندریت است. همچنین، با توجه به تغییرات ree، سنگ‌های منطقه آزران نسبت به کندریت، غنی‌شدگی بیشتری از عناصر نادر خاکی سبک (lree) نسبت به عناصر نادر خاکی سنگین (hree) نشان می‌دهند. در الگوی بهنجار شده سنگ‌های این منطقه، ناهنجاری منفی در عناصر mree مشاهده می‌شود. ناهنجاری منفی ناچیز eu در سنگ‌های منطقه را می‌توان به شرایط اکسیدان ماگما (به دلیل تبلور مگنتیت و حضور fe³⁺) و وجود این عنصر به صورت eu³⁺ که مانع از پذیرش آن در ساختار فلدسپات‌ها می‌شود، نسبت داد.