نقش آب های زیرزمینی در زمین لغزش مسیر راه‌آهن دورود – خرم آباد و روش‌های کنترل آن

در کیلومتر 86 مسیر راه آهن دورود-خرم آباد، یک زمین لغزش نسبتاً وسیع منجر به مشکلات قابل توجهی در اجرای طرح شده است. این مقاله به بررسی وضعیت زمین‌لغزش در کیلومتر 86 پرداخته و شرایط توپوگرافی، زمین‌شناسی و هیدروژئولوژی منطقه را مورد تحلیل قرار می‌دهد. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی و بررسی عوامل موثر در وقوع آن در این محدوده از دیدگاه هیدروژئولوژی است. نتایج نشان می‌دهد که به دلیل وضعیت تپه‌ماهور و ضخامت کم آبرفت، امکان تشکیل آبخوان‌های وسیع و پایدار محدود است. در فصل بارندگی، آب‌ها به صورت سطحی و زیرسطحی حرکت کرده و این جریان‌ها به نشت آب در نواحی با افت توپوگرافی منجر می‌شوند. چشمه‌ها و چاه‌های موجود در این محدوده با آبدهی اندک، به تامین آب زیرزمینی و همچنین مدیریت منابع آبی منطقه کمک می‌کنند. در این راستا، روش‌های پیشنهادی برای کنترل آب‌های زیرسطحی شامل حفر چاه‌های زهکش و ایجاد گالری‌های افقی به همراه کانال‌های زهکشی سطحی است. این اقدامات به کاهش تراز آب‌های زیرزمینی و جلوگیری از ریزش‌های احتمالی در ترانشه‌ها کمک می‌کند. اصلاح شیب دیواره‌ها و ایجاد برم‌های مناسب برای برداشت مصالح لغزشی نیز به عنوان بخشی از راهکارهای اجرایی معرفی شده است. در نهایت، برای پایش شرایط و کنترل جابه‌جایی ترانشه، استفاده از ابزار دقیق و پیزومترها در نقاط مشخص ضروری است. طرح‌های اجرایی با توجه به شرایط خاص منطقه طراحی شده و می‌تواند به افزایش پایداری و ایمنی محدوده کمک شایانی نماید.