تحلیل کمیت و ترتیب تدریس عملی و تئوری در ارتقاء کیفیت آموزش علوم تجربی

آموزش علوم تجربی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دروس نظام آموزشی، نقشی کلیدی در توسعه تفکر علمی، مهارت‌های حل مساله و خلاقیت دانش‌آموزان ایفا می‌کند. با توجه به اهمیت این درس، هدف از پژوهش حاضر بررسی تحلیل کمیت (میزان) و ترتیب (اولویت‌بندی) تدریس عملی و نظری بر کیفیت آموزش علوم تجربی در مدارس شهر سنندج است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار وآزمون تی مستقل مورد استفاده قرار گرفته است داده‌ها از طریق پرسشنامه‌ای که بین 100 معلم و 300 دانش‌آموز مقاطع متوسطه اول و دوم توزیع شد، جمع‌آوری گردید. نتایج نشان داد که ترکیب تدریس عملی (60 درصد) و نظری (40 درصد) بهترین نتیجه را در بهبود یادگیری، افزایش انگیزه و تقویت مهارت‌های تحقیقاتی دانش‌آموزان داشته است. همچنین یافته‌ها حاکی از آن است که کمبود تجهیزات آزمایشگاهی، محدودیت زمانی، و عدم آموزش کافی معلمان از چالش‌های اصلی اجرای تدریس عملی در مدارس است. سیاست‌گذاران آموزشی باید با بازنگری در برنامه‌های درسی، تامین منابع مالی و تجهیز مدارس به امکانات لازم، تعادلی مناسب میان تدریس عملی و نظری ایجاد کنند.