بررسی و مقایسه قابلیت فلوتاسیون پیرولوزیت با استفاده از کلکتورهای آنیونی، کاتیونی و ترکیبی

در تحقیق حاضر، فلوتاسیون پیرولوزیت و کلسیت با استفاده از کلکتورهای آنیونی سدیم اولئات (naol) و کاتیونی دودسیل آمین (dda) و دودسیل تری متیل آمونیوم کلراید (dtac) و نیز ترکیب کلکتورهای آنیونی و کاتیونی شامل dda +naol و dtac + naolدر مقیاس میکروفلوتاسیون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت با کلکتور آنیونی naol در 5=ph برابر 54% است در حالی که بیشترین بازیابی پیرولوزیت با dda در 8=ph و با dtac در 7=ph، به ترتیب برابر با 79% و 71% به دست آمد. در فلوتاسیون با کلکتورهای ترکیبی، حداکثر بازیابی پیرولوزیت با dda/naol در 8=ph و با dtac/naol در 5=ph به ترتیب برابر با 79% و 92% حاصل شد. بهترین نتیجه جدایش پیرولوزیت از کلسیت (بازیابی پیرولوزیت 88% و بازیابی کلسیت 68%) با کلکتور ترکیبیdtac/naol با نسبت مولی 70:30 در 5=ph به‌دست آمد. هرچند استفاده از کلکتور ترکیبی در مقایسه با کلکتورهای تکی، باعث افزایش قابل توجه در بازیابی فلوتاسیون پیرولوزیت می شود ولی با توجه به اینکه این افزایش با شدت بیشتر در مورد کلسیت نیز اتفاق می افتد، لذا دستیابی به فلوتاسیون انتخابی با کلکتورهای ترکیبی امکان پذیر نیست. بنابراین برای جدایش پیرولوزیت از کلسیت به روش فلوتاسیون از بین سه گزینه موجود (شامل فلوتاسیون با کلکتورهای آنیونی، کاتیونی و ترکیبی) فلوتاسیون کاتیونی مناسب تر است.