رویکرد نظریه بازی ها در قراردادهای زنجیره تامین معدنی با توجه به پارامتر مسئولیت اجتماعی

این پژوهش با استفاده از نظریه بازی‌ها به تحلیل تاثیر مسئولیت اجتماعی و مداخله دولت بر قراردادهای زنجیره تامین معدنی می‌پردازد. ابتدا دو مسئله اصلی بررسی شده است: در مسئله نخست، زنجیره تامین متشکل از یک کارفرما و پیمانکار است که با توجه به عدم تقارن اطلاعاتی و با هدف کسب سود، در یک بازی تعامل می‌کنند، پیمانکار علاوه بر سود شخصی، به مسئولیت اجتماعی نیز اهمیت می‌دهد و بر این اساس تصمیمات خود را تنظیم می‌کند. مسئله دوم به نقش دولت در این زنجیره است و نشان می‌دهد که دولت چگونه می‌تواند از طریق تعرفه‌گذاری و پرداخت یارانه در شرایط اقتصادی مختلف، رفاه اجتماعی را حداکثر کند. در این چارچوب، نتایج عددی بیانگر این است که در مسئله اول، پیمانکار با پذیرش مسئولیت اجتماعی سود خود را بهبود می‌بخشیده و از زیان جلوگیری می‌کند، به‌ویژه در شرایطی که توجه به مسئولیت اجتماعی مانع از بروز ضررهای احتمالی می‌شود. در مسئله دوم، مداخله دولت با تنظیم تعرفه و پرداخت یارانه به بهبود سود و عملکرد کلی زنجیره تامین منجر می‌شود. به‌طور مشخص، نتایج نشان می‌دهند که مداخله دولت در زنجیره تامین باعث افزایش سود کارفرما به 4204 واحد و مطلوبیت پیمانکار به 1968 واحد می‌شود، و عملکرد کلی زنجیره نیز به میزان 2538 واحد بهبود می‌یابد. تحلیل حساسیت در این پژوهش نیز نشان می‌دهد که تغییرات بهینه در پارامترها از جمله تعرفه دولت، سطح سود کارفرما، و میزان توجه پیمانکار به مسئولیت اجتماعی، تاثیر قابل‌توجهی بر نتایج نهایی و رفتار بازیکنان دارد. این تحلیل به خوبی اهمیت و پایداری مدل را در مواجهه با تغییرات پارامتری برجسته می‌سازد و نشان می‌دهد که با تنظیم بهینه پارامترها، می‌توان علاوه بر سودآوری بیشتر، به پایداری و افزایش مسئولیت اجتماعی در زنجیره تامین معدنی دست یافت.