بهینه‌سازی عملکرد جداکننده‌های مغناطیسی جهت افزایش عیار کنسانتره نهایی در کارخانه سه فرآوری آهن اسمالون

کارخانه فرآوری آهن اسمالون سه متشکل از شش مرحله پرعیارسازی توسط جداکننده مغناطیسی (دو مرحله پرعیارکنی اولیه و چهار مرحله شستشو) است. مواردی مانند شدت و گرادیان میدان مغناطیسی، فاصله استوانه از تانک در محل ورودی خوراک و خروجی کنسانتره، سرعت چرخش استوانه، هم جهت و یا غیرهم‌جهت بودن جریان با حرکت استوانه، به‌عنوان عوامل دستگاهی تاثیرگذار بر عملکرد جداکننده مغناطیسی محسوب می‌شوند. در این تحقیق باتوجه‌به هدف کارخانه (رسیدن به عیار محصول %65) و شرایط عملیاتی، تصمیم به ایجاد تغییراتی در پارامترهای دستگاهی تاثیرگذار بر عملکرد جداکننده‌های مغناطیسی شد. در این راستا پس از نمونه‌گیری از جریان‌های مختلف جداکننده‌ها و انجام آنالیز عیارسنجی، مشخص شد که با بالابودن شدت میدان جداکننده مغناطیسی نهایی، عیار محصول در میانگین %64/4 است. پس شدت میدان مغناطیسی این جداکننده از 2500 به 1100 گاوس کاهش یافت. همچنین برای این جداکننده فاصله بین ناحیه تخلیه کنسانتره و وان از 40 به 20 میلی‌متر کاهش پیدا کرد. به‌موازات این تغییرات، در بخش خردایش و طبقه‌بندی کارخانه نیز تغییراتی انجام شد و دانه‌بندی محصول از 45 به 37 میکرون کاهش پیدا کرد. مجموعه تغییرات انجام شده موجب شد که عیار کنسانتره نهایی به میزان 0/6 درصد (از 64/4 به 65 درصد) و تناژ محصول نهایی از 108/72 به 109/62 تن در ساعت (0/8%) افزایش یابد. همچنین عیار باطله نهایی از 12/57 به 11/9 کاهش یافت.