بهینه‌سازی استخراج و حمل‌ونقل مواد معدنی: مقایسه برنامه‌ریزی خطی و الگوریتم زنبور عسل

بهینه‌سازی استخراج و حمل‌ونقل مواد معدنی یکی از چالش‌های اساسی در مهندسی معدن است که تاثیر مستقیمی بر کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری دارد. در این مطالعه، مسئله استخراج و انتقال مواد معدنی از دو معدن به دو کارخانه با استفاده از دو رویکرد متفاوت یکی برنامه‌ریزی خطی به عنوان یک روش قطعی و دیگری الگوریتم زنبور عسل به عنوان یک روش فراابتکاری بررسی شده است. برنامه‌ریزی خطی به دلیل محدودیت‌های سخت‌گیرانه مسئله، هزینه کل را به 155,500 دلار کاهش داد. در مقابل، الگوریتم زنبور عسل با انعطاف در جستجوی محلی و جهانی توانست پاسخی نزدیک به بهینه ارائه دهد و هزینه کل را به 72,821.28 دلار کاهش دهد. این مقدار بعد از 50 بار جستجو توسط الگوریتم زنبور عسل به‌دست آمد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که الگوریتم‌های فراابتکاری ابزارهای موثری برای حل مسائل پیچیده با محدودیت‌های متعدد هستند، در حالی که برنامه‌ریزی خطی همچنان برای تحلیل دقیق و ارزیابی امکان‌پذیری کاربردی است. ترکیب این دو روش به راه‌حل‌های عملی و بهینه در صنایع معدنی منجر می‌شود