ترسیب الکتروشیمیایی فلزات از محلول اسیدی با استفاده از سلول الکتروشیمیایی دو چمبره

ترسیب شیمیایی ، به معنای اضافه کردن برخی مواد شمیایی خاص برای ایجاد تغییرات فیزیکی در مواد جامد به‌منظور نامحلول کردن و ته نشینی آنها است. یکی از فرایندهای مهم در عمل‌آوری محلول های لیچینگ، روش ترسیب است. فرایند ترسیب فلزات از محلول همواره از دو جنبه مورد توجه بوده است. اول، از دیدگاه زیست محیطی به منظور حذف کاتیون‌های فلزی از پساب‌ها و تصفیه آب و دوم، از دیدگاه عمل آوری محلول های لیچینگ و تولید فلزات. یکی از روش های نوین مورد استفاده در حذف فلزات از محلولهای آبی، ترسیب الکتروشیمیایی است. فرایند ترسیب الکتروشیمیایی به‌علت عدم استفاده از مواد شیمایی، و کمک به محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است و بر اساس واکنش های اکسایش-کاهش در محلول شیمیایی و به‌کار بردن جریان الکتریکی مستقیم (dc) انجام می‌گیرد. در این بررسی، آزمایش‌های متعدد ترسیب الکتروشیمیایی مس با بررسی تغییرات غلظت nano3 و چگالی جریان و سپس بازیابی ترسیب عناصر نادر خاکی از محلول سولفاته با توجه به تغییرات غلظت nano3 وچگالی جریان انجام گرفت. نتیجه‌ای که حاصل شد حاکی از افزایش میزان بازیابی عناصر نادر تا 86 درصد با افزایش غلظت نمک nano3 و چگالی جریان بود. هم‌چنین نتایج سنتیکی در ترسیب عناصر نادر از محلول سولفاته حاکی از ترسیب سریع‌تر لانتانیوم در غلظت پایین‌تر نمک نیترات بود که از لحاظ جداسازی عناصر نادر سبک قابل توجه است. در نهایت با انجام آزمایش‌ها، بازیابی عناصر نادر خاکی از محلول نیتراته با در نظر گرفتن اهمیت ph اولیه محلول کاتولیت(رابطه مستقیم ph اولیه با درصد بازیابی ترسیب)، تا 99 درصد رسید.