واکاوی نقش هیات‌ها و مجالس مذهبی شهر ری در انقلاب اسلامی

پس از تبعید امام خمینی، فشار بر مخالفان حکومت پهلوی و انقلابیون افزایش یافت. هیئت‌ها و مجالس مذهبی از جمله در شهرری، توسط انقلابیون به عنوان یکی از پایگاه‌های تجمع مبارزان، تبادل اخبار و تصمیم‌گیری‌ها، مورد بهره‌برداری قرار گرفتند و نقش مهمی در پیروزی نهضت اسلامی ایفا کردند. روش مورد استفاده در این پژوهش کیفی و از نوع مطالعات تاریخی و اسنادی بوده و با برخی از دست‌اندرکاران هیئت‌ها مذهبی مورد مطالعه مصاحبه نیز انجام شده است. پژوهش حاضر با بررسی فعّالیّت‌های هیئت‌ها و مجالس مذهبی شهرری، درصدد پاسخ به این سوال است که آیا هیئت‌ها و جلسات مذهبی شهرری علاوه بر نقش سنتی خود، کارکردهای سیاسی و انقلابی در دوران نهضت اسلامی داشته‌اند؟ یافته‌های تحقیق در پاسخ به این سئوال مبتنی بر آن است که پس از قیام 15خرداد و سیاسی‌شدن برخی اعضای هیئت‌ها، در الگوی سنتی هیئت‌ها، تغییرات جدیدی پدید آمد. به‌طوری‌که این تغییرات زمینه‌ای برای ایجاد یک محفل و به‌تدریج یک تشکل سیاسی شد. دستگاه اطلاعاتی رژیم شاه نیز با اطلاع از این امر، با گماردن ماموران خود در این مراکز سعی در جمع‌آوری اخبار و جلوگیری از اقدامات آنان داشت، اما این هیئت‌ها و مجالس مذهبی، به یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های تبلیغ آموزه‌های نهضت اسلامی تبدیل شدند و به عنوان یکی از شبکه‌های سازماندهی در کنار سایر سازمان‌ها، در روند شکل‌گیری و پیروزی انقلاب اسلامی دارای نقش و کارکردهای مهم و متنوعی بوده‌اند.

analyzing the role of shahr ray religious councils and councils in the islamic revolution

after the exile of imam khomeini, the pressure on the opponents of the pahlavi government and the revolutionaries increased. religious councils, including in shahrari, were exploited by the revolutionaries as one of the gathering bases of fighters, exchange of news and decisions, and played an important role in the victory of the islamic movement. the method used in this research is qualitative and of the type of historical and documental studies, and interviews were also conducted with some of the religious representatives involved in the study. by examining the activities of urban religious councils, the present research aims to answer the question whether urban religious councils had political and revolutionary functions in addition to their traditional role during the islamic movement. the findings of the research in answering this question are based on the fact that after the june 15 uprising and the politicization of some members of the delegations, new changes emerged in the traditional model of the delegations. so that these changes became the basis for creating a circle and gradually a political organization. knowing about this, the intelligence service (savak) of the shah’s regime also tried to collect news and prevent their actions by assigning its agents to these centers, but these delegations and religious assemblies became one of the most important bases for propagating the teachings of the islamic movement, and as one of the organizational networks, along with other organizations, in the process of the formation and victory of the islamic revolution, it had important and diverse roles and functions.