واکاوی نسبت رسانه‌های محلی و حکمرانی مردمی در سیاست‌های رسانه‌ای فرادستی نظام جمهوری اسلامی ایران

حکمرانی شایسته در کشوری مانند ایران با جغرافیای گسترده فرهنگی مستلزم فعال کردن ظرفیت مشارکت گروه‌ها و اجتماع‌های متنوع قومی و محلی به منظور توزیع هدفمند خدمات و توسعه عادلانه بوم مبنا است. این مهم گویای اهمیت حکمرانی مردمی و محلی است که رسانه‌های محلی نقش غیرقابل انکاری در تسهیل، تسریع و تقویت آن دارند. پژوهش حاضر با هدف فهم کیفیت بازتاب رسانه‌های محلی در نسبت با حکمرانی مردمی در سیاست‌های رسانه‌ای فرادستی پس از انقلاب اسلامی، به مطالعه این سیاست‌ها با روش اسنادی پرداخته است. گزینش هدفمند قوانین، سیاست‌ها و مصوبه‌های موجود از حیث ارتباط با حوزه رسانه و حکمرانی مردمی و مطالعه آن‌ها خلا بازتاب صریح و مستقیم رسانه‌های محلی را در این سیاست‌ها آشکار نمود. اما در عین حال با مرور مضامین و مفاهیم محوری گزاره‌های مرتبط این اسناد سیاستی، کیفیت اهتمام آن‌ها را به مسئله رسانه و حکمرانی مردمی و محلی می‌توان در قالب مقولات و محورهای چهارگانه «آگاهی بخشی و معرفت افزایی مردم از طریق رسانه»، «مشارکت افزایی مردم و تسهیل فعالیت مردمی در حوزه رسانه»، «بسط پوشش جغرافیای متنوع فرهنگی و محلی» و «تعامل حاکمیت و مردم» خلاصه نمود.

studying the ratio of local media and popular governance in the upstream media policies of the islamic republic of iran.

the main problem of this research is extracting a theoretical model to explain the phenomenon of popular governance based on the experience of constructive jihad. the study population of this research was activists and activists with a long history of construction jihad who had enough familiarity and lived experience in construction jihad. the purposeful sampling method and the research sample were determined according to the theoretical saturation of the data in the qualitative research, and therefore, 15 research interviews were conducted. the grounded theory method was used in data analysis using maxqda 2018 software. the findings of the research are: the main category was &unity and complete unification of people with the process and components of governance&. the active cause of the &divine and sanctification of the governance process& and the intervening conditions in this model was the centrality of the relationship between imam and ummah in society, a relationship based on trust and the role of merely facilitating governance (instead of tenure) in governance. the basis for the realization of this phenomenon was the society’’s religious culture, revolutionary and spiritualist human forces, an organization with a justice seeking culture and a human centered structure as background conditions. the strategies, which are the answers given to control, manage and deal with the main phenomenon, include council oriented, bottom up management, field decision making, people’’s satisfaction as the focus of targeting and learning during operations. breaking the deadlock and as a result growing at an astonishing speed, freeing people’’s capacities and resources and training a generation of efficient managers is one of the consequences of popular governance.