تطبیق دلالت تاریخی سوره حشر و الگوی رفتار تمدنی پیامبر با «قضیه فلسطین» اخراج یهودیان غیر بومی

بدون تردید قرآن دست اول‌ترین منبع تاریخ اسلام است که برخی واژگان آن دال بر تاریخ و برخی در تاریخ‌نگاری دارای دلالت تاریخی هستند. مقاله حاضر مطالعه‌ای بینا رشته‌ای در حوزه قرآن، تاریخ و روابط بین‌الملل می‌باشد. هدف مطالعه کارکرد عینی قرآن در مطالعه تحلیلی تطبیقی مفاهیم نظری و مضامین عینی تاریخ صدر اسلام در مسائل روز دنیا و پرونده بین‌المللی «قضیه فلسطین» است. مسئله اصلی پژوهش چیستی الگوی تمدنی برای چگونگی سیاست ورزی امت اسلام در مواجهه با قضیه فلسطین با توجه به مدلول‌های متنی سوره حشر است. فرضیه اصلی این است که مضامین عینی، واژگان، مثل‌ها و تشبیهات این سوره درخصوص اخراج دسته جمعی یهودیان [غیر بومی] بنی‌نضیر از مدینه است. دلالت‌های تاریخی این سوره با روش گردآوری کتابخانه‌ای و توصیف و تحلیل جهت تطبیق الگوی رفتار تمدنی پیامبر در «قضیه فلسطین» احصاء گردید. ریشه درگیری تاریخی مسلمین و یهود و متغیر مشروعیت‌زای اسرائیل، منجی‌گرایی صهیونیسم و زمینه‌سازی برای دولت ماشیحانی است؛ لذا در پارادایم هویت بین‌المللی دولت‌ها، برنامه انقلاب‌اسلامی جهت توسعه فاعلیت امت اسلام همراه با صبر تمدنی، بعنوان زمینه‌ساز دولت‌کریمه مهدوی، لازمه اخراج و مهاجرت معکوس یهودیان صهیونیست غیر بومی فلسطین محسوب می‌شود. در این سوره سه کلان روایت تاریخی شامل «اخراج و ذلت ابدی یهودیان به دلیل مخالفت با خدا و پیامبر»، «پیروی مسلمانان از فرمان خدا» و «ناکامی یهودیان به خاطر اعتماد بر منافقان» با 15 مدلول و اشاره تاریخی؛ تبیین شده است که براساس سنت‌های الهی، همین قواعد حاکم بر فلسفه تاریخ اجتماعی در خصوص زوال اسرائیل نیز در جریان است.

matching the historical implication of surah hashr and the example of the prophet’s civilized behavior with the palestinian cause expulsion of non native jews

undoubtedly, the quran is the first hand source of islamic history, some of its words indicate history and some have historical implications in historiography. the present article is an interdisciplinary study in the field of quran, history and international relations, with the method of describing, analyzing and applying the pattern of civilized behavior of the prophet in &the palestinian cause&. the goal is the objective function of qur’an in the analytical comparative study of the history of early islam in the international case of & the palestinian cause&.the main problem of the research is what is the civilizational model for the way the islamic ummah practices politics in facing the palestine cause, according to the surah hashr. the main hypothesis is that the objective themes, words, and parables of this chapter are about the mass expulsion of the bani nazir jews from medina.the root of the historical confrontation between muslims and jews and the legitimizing variable of israel is underlying for the messianic state. therefore, in the paradigm of the international identity of the states, the program of the islamic revolution for development of effectiveness of the islamic nation along with civilized patience, as the underlying of the mahdavi state, is required the expulsion and reverse migration of the non native jews of palestine.in this surah, there are three macro narrative, including &the banishment and eternal humiliation of the jews&, & muslims following god’s command& and &the failure of the jews due to trusting the hypocrites& with 15 historical references.