بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های سیب بومی سیستان با استفاده از نشانگرهای irap وremp

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 25 ژنوتیپ سیب از سه منطقه هامون، بنجار و امامیه شهرستان زابل و یک منطقه زاهدان،  از  11 آغازگر irap و 3 آغازگر  remap استفاده شد. 14 آغازگر مورد استفاده در مجموع توانستند 61 مکان ژنی چند شکل را شناسایی کنند.  بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین درصد چندشکلی در بین ژنوتیپ های مطالعه شده برابر 39.79 درصد بود که کمترین درصد چندشکلی به آغازگر 83003+k001 و بیشترین درصد چندشکلی به آغازگر 8565 اختصاص داشت. محتوای اطلاعات چندشکلی (pic) نشانگرها بین 0.02تا 0.28 و شاخص نشانگر (mi) بین 0.29 تا 0.54 در کل ژنوتیپ های مورد مطالعه متغیر بود. بیشترین میزان pic مربوط به آغازگر k006 و کمترین میزان  pic مربوط به نشانگرهای 83003+k001 بود. همچنین بیشترین میزان mi مربوط به 8565 و کمترین میزان mi مربوط به آغازگر 83003+k001 بود. نتایج حاصل این احتمال را تقویت کرد که رتروترانسپوزون‏ هایی که بیشترین چند شکلی را تولید نموده اند، در تکامل گیاهان مورد تحقیق بیشتر جابجا شده و تعداد نسخه های بیشتری را داخل ژنوم تکثیر کرده اند. نتایج تجزیه خوشه ای بر اساس روش25upgma  ژنوتیپ مورد مطالعه را در سه گروه مجزا قرار داد. ژنوتیپ های با منشا جغرافیایی و همچنین شباهت های مورفولوژیکی و صفات باغبانی یکسان در زیر گروه‏ های متفاوت قرار گرفتند که علت این دسته بندی می‏ تواند به دلیل میزان متفاوت عناصر متحرک موجود در این ژنوتیپ ها باشد.

evaluation of genetic diversity of sistan native apple genotypes using irap and remp markers

in order to study the genetic diversity of 25 apple genotypes from three regions of hamoon, benjar and emamiyeh of zabol city and one region of zahedan, 11 primers of irap and 3 primers of remp were used. all 14 primers used were able to identify a total of 61 polymorphic gene loci. according to the obtained results, the average percentage of polymorphism among the studied accessions was 39.79 %, with the lowest percentage of polymorphism belonging to the primer 83003 + k001 and the highest percentage of polymorphism attributed to the primer 8565. the content of polymorphic information (pic) and marker index (mi) varied between 0.02 to 0.28 and 0.29 to 0.54 in all studied genotypes, respectively. the highest pic was related to k006 primer, and the lowest pic was related to k001 + 83003 primer, and the highest and lowest mi were also related to 8565 and k001 + 83003primers, respectively. the results strengthened the possibility that the retrotransposons, which produced the most polymorphisms, were more translocated in the evolution of the plants under study and replicated more copies within the genome. the results of cluster analysis based on the upgma method, 25 studied genotypes were categorized into three separate groups. genotypes with geographical origin, as well as morphological similarities and the same horticultural traits, were placed in different groups, which could be due to the different amounts of mobile elements present in these genotypes.