تبیین چگونگی بازتعریف نظام شهرسازی براساس الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت

بازتولید حیات طیبه‏ى اسلامى هدف غایی الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت در کلام رهبری است. سوال عمده پژوهش حاضر چگونگی بازتعریف نظام شهرسازی(انتظام محیط انسان ساخت) بر اساس این هدف است. ضرورت پرداختن به محیط از آنجاست که اگر نحوه انتظام محیط(طبیعی و انسان ساخت) بدرستی اندیشیده نشود ایده­ها، انگاره­ها، برنامه­ها، فعالیت­ها، طرح­ها و پروژه­ها با موانع بسیاری مواجه شده و تعریف الگو بدرستی صورت نخواهد پذیرفت. پژوهش حاضر تبیین چگونگی دستیابی به نظام شهرسازی مطلوب، متناسب با الگوی ایرانی- اسلامی پیشرفت را هدف کلی خود قرار داده و برای پاسخ به آن به شرح نظریات اثباتی مرتبط با موضوع(نظریه تفسیر انسان به انسان) پرداخته و با بررسی سیر اندیشه­های شهرسازی مرتبط با موضوع پژوهش به تبیین مفهوم و ترسیم فرآیند دستیابی به نظام شهرسازی متناسب با الگوی ایرانی- اسلامی پیشرفت می­پردازد. نتایج حاکی از آن است که نیاز به حیات متالهانه، نیاز انسان در طول حیات جسمانی اوست و وجه تمایز او با سایر حیوانات و جهانشمولی و کارایی این نظریه در انتظام محیط از نگاه ادیان توحیدی و فرهنگ­ها و شرایط طبیعی جغرافیایی و اقلیمی متفاوت در این مقاله تبیین گردیده­است. در پایان بدلیل اینکه هرگونه دستکاری در محیط، کاری از جنس صنع یا انتظام است و این امور جز ویژگی­های ذات پروردگار است باید مخل توجه انسان به خداوند نگردد چون انسان همواره نیازمند توجه به معبود و غفلت از نفس است. شهرسازی باید در هماهنگی کامل با اعمال، رفتار و حرکات و شیوه زندگی و هر چیزی که به آن حیات طیبه اسلامی می­گویند قرار گیرد.