لزوم توجه به بخش غیر سودجوی سیستم اقتصادی در طراحی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، طراحی شاخص بخش غیر سودجوی اقتصاد

یکی از عواملی که سبب عدم پیشرفت یا پیشرفت اندک یک جامعه می‌باشد، عدم همکاری و تعاون در بین افراد آن جامعه می‌باشد. پیشرفت یک جامعه در گرو همکاری و همدلی افراد آن جامعه است. نظریه اقتصاد نئوکلاسیک جریان غالب، تاکید ویژه‌ای بر مکانیزم بازار دارد؛ اما با وجود آنکه بازار مکانیزم مناسبی برای تولید ثروت است، در مواردی که در یک جامعه برای پیشرفت نیاز به همکاری بین اعضای جامعه می‌باشد، این مکانیزم شکست می‌خورد. طور کلی یک سیستم اقتصادی را می‌توان به دو بخش سودجو و غیر سودجو تقسیم کرد. اسلام به موازات بازار _بدون آنکه مکانیزم بازار را همچون کومونیست نفی کند_یک بخش غیر سودجوی اقتصادی را با ابزارهای مشخصی، نبین کرده است تا با ایجاد همکاری بین افراد ، جامعه به کارامدترین نتایج دست یابد. از جمله این ابزارها می‌توان به وقف و صدقه و ... اشاره کرد. در این مقاله ابتدا با استفاده از نظریه بازی‌ها نقص مکانیزم بازار نشان داده می‌شود و سپس نقش ابزارهای تعدیل ثروت اسلام بین می‌شود. در نهایت یک شاخص جهت نمایش سهم بخش غیر سودجوی یک سیستم اقتصادی ارائه می‌شود.