بررسی نخبگان در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ ویژگی و کارکردها

اتخاذ الگوهای متنوع برای حرکت به سمت پیشرفت تا دهه های اخیر، نتوانسته است پیشرفت و رشد مناسب را برای جمهوری اسلامی ایران مهیا نماید و به همین خاطر ایده «الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت» برای حرکت به سوی پیشرفت ایده آل مطرح گشت. ایده پردازی الگوی بومی پیشرفت بر اساس مقتضیات ارزشی(اسلامی)، بومی(ایرانی) و مقتضیات جغرافیایی و فرهنگی مطرح گشته است. به عبارتی در عملیاتی کردن این الگو باید به برخی ملاحضات توجه کرد که از آن جمله است؛ توسط متخصصان ایرانی طراحی شود، برآمده از بطن نیازهای بومی باشد، ارزش های اسلامی در آن حاکم باشد، برنامه ریزی برای پیشرفت باید به ابعاد مادی و معنوی به صورت توامان توجه شود. اما آنچه که باید به آن توجه کرد این مساله است که چه کسانی وظیفه طراحی، تدوین و نظارت ارشادی بر این الگو را دارند؟ فرضیه این پژوهش این است که «نخبگان» وظیفه طراحی، تدوین، نظارت بر الگوی پیشرفت و سایر کارکردها را دارند. نخبگان موثر در طراحی الگو به دو دسته دانشگاهی و حوزوی تبدیل می شوند و دارای ویژگی ایی همچون؛ متعهد و متخصص بودن، ارزشی بودن، دارای تجربیات مفید، خودباوری و اعتماد به نفس، انظباط و نظم، اعتماد و مثبت اندیشی می باشند. سوال اصلی پژوهش این است که نخبگان در فرایند الگوی پیشرفت اسلامی- ایرانی دارای چه ویژگی ها و کارکردهایی هستند؟