برنامه ریزی شهر های اسلامی بر اساس قواعد برگرفته از آموزه های قرآنی و روایی اسلام

امروزه در جهان اسلام، شهرها بیشتر شهرهای مسلمان نشین هستند و کمتر شهر اسلامی از لحاظ مفهوم واقعی مشاهده می شود. مراد از شهر اسلامی شهری است که بر اساس مبانی اسلامی ، آموزه های قرآنی ، احادیث و روایات بنا شده و مراد از شهر مسلمانان شهری است که مسلمانان در آن زندگی می کنند. برنامه ریزی شهری یکی از علومی است که نقش مهمی در هدایت جوامع انسانی به سمت سعادت بشری دارد و این برنامه ریزی جهت دستیابی به چهار چوبی مطمئن ، نیاز به راهکار های خاص خود دارد . بررسی راهکار هایی که باعث عبور شهر های کنونی از بحران مدرنیته و مضرات توسعه گردیده و موجب تاسیس شهر های اسلامی به مفهوم واقعی می شود بسیار حائز اهمیت است. اختلاف طبقاتی شدید ، آسیب های اجتماعی ، آشفتگی جوامع اسلامی و غیره حاکی از عدم بکارگیری مبانی ناب اسلامی و همچنین احاطه فرهنگ غرب بر زندگی مسلمانان است. در این مقاله سعی شده است که از قواعد برگرفته از آموزه های قرآنی و روایی در برنامه ریزی شهری به عنوان چهارچوبه اصلی استفاده شود.این قواعد عبارتند از: 1-­ رفاه و کرامت انسانی. 2-­ عدالت و مساوات. 3-­ تقویت بعد دینی و پرهیزگاری در شهر.4-­ اندیشه محوری. 5-­ وحدت و رافت .6-­ توسعه اقتصادی. 7-­ احترام به حقوق شهروندی .8-­ امنیت و ایمنی. 9- حفظ محیط زیست. لازم بذکر است که در تعریف این چهار چوبه ، نیاز به ارتباط عمیقی میان علوم اسلامی و علوم شهری احساس می شود که این امر مستلزم پیوند عمیق تر حوزه و دانشگاه می باشد.