ضرورت تدوین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

از حدود دو قرن پیش که جامعه ی ایران با تمدن جدید غرب  و دستآورد های مرتبط با آن آشنا گردید ، دیدگاه های متفاوتی در خصوص نحوه ی برخورد با آن ابراز شده است . به لحاظ تاریخی ، مباحث مربوط به توسعه و پیشرفت ایران به دنبال سوال محوری «چه باید کرد ؟» مطرح شده است و این سوال علی رغم پیشرفت های قابل توجه بعد از انقلاب اسلامی ،هنوز به قوت خود باقی است به طوری کلی در این رابطه سه موضع متفاوت را می توان تشخیص داد :  تسلیم کامل ، نفی کامل و انتخاب گزینشی . موضع اول و دوّم ، عمدتاً مربوط به قبل از انقلاب اسلامی و موضع سوّم بیشتر پس ازانقلاب اسلامی ، به عنوان عکس العملی نقادانه در قبال غرب ، مطرح گردید. طی دوران سه دهه ی بعد از انقلاب ، اشکالی از الگوهای گزینشی توسعه ی عمدتاً اقتصادی، و سیاسی در ایران اجرا شد که به دلیل نارسایی هاو ضعف های عدیده در زمینه های انسان شناسی ،عقیدتی ،جغرافیایی ......هر کدام از آنها ، پس از مدتی کنار زده شد. لذا ضرورت تدوین یک الگو با توجه به شرایط و موقعیت فرهنگی، جغرافیایی، تاریخی......مطرح گردید.