بازبینی در سیاست‌های کنترل رشد جمعیت در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، با تکیه بر مطالعات تجربی و منابع اسلامی

دیدگاه سنتی علم اقتصاد بر این باور بود که رشد جمعیت، تاثیر معکوسی بر رشد اقتصادی و در نتیجه تاثیر منفی در توسعه و پیشرفت جامعه می‌گذارد. بر همین اساس سال‌های متمادی برنامه‌ریزان کشور ما بودجه و انرژی بسیاری را صرف ترویج روش‌های کنترل خانواده نمودند. در حالی که در طول تاریخ ، در دوره‌ای که جهان دارای رشد جمعیت اندکی بوده، رشد اقتصادی اندکی نیز تجربه شده است، و هنگامی که نرخ بالای رشد جمعیت اتفاق می‌‌افتاد، نرخ رشد اقتصادی نیز بالا می‌بود. اغلب دوره‌های تاریخ انسانی دارای رشد اقتصادی و جمعیتی اندک بوده است. فقط در دوره اخیر هم رشد جمعیت و هم رشد اقتصادی به با سرعت زیاد افزایش یافته است. در این مقاله، پس از مقدمه، شواهد تجربی مبنی بر عدم ارتباط معکوس بین رشد جمعیت و رشد اقتصادی و پیشرفت ارائه می‌شود، اغلب آنالیزهای تجربی در مورد رابطه بین جمعیت و رشد اقتصادی، هیچ رابطه معکوسی پیدا نکردند سپس با رجوع به منابع اسلامی، دیدگاه اسلام در ارتباط با رشد جمعیت بررسی شده و در نهایت نتیجه گیری می‌شود که در امر سیاست‌های جمعیتی کشور باید تجدید نظری صورت گیرد و به جای برنامه ریزی برای کنترل و کاهش رشد جمعیت، در جهت بهره‌برداری و شکوفایی این جمعیت (جوان) برنامه‌ریزی شود. چرا که یک جمعیت پویا می‌تواند همچون یک نیروی محرکه قوی، کشور را در مسیر پیشرفت اقتصادی، علمی، هنری و ... به پیش براند.