تعیین تکلیف جامعه علمی ایران با علم در الگوی پیشرفت. تغییر موضوع انشای علم بهتر است یا ثروت

تغییربنیادی مفهوم علم به کالایی به نام اطلاعات که تولید ، مصرف و مبادله می شود باعث شده علم برای تولید کننده آن ابزاری برای تولید ثروت و قدرت و برای مصرف کننده آن ابزاری برای زندگیی وابسته مطابق آنچه سبک زندگی سالم نامیده می شود باشد. از این حیث تفاوت کشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته در توانایی تولید چنین علمی است نه در میل به مصرف آن. مشکل ما این است که نمی­دانیم دقیقا مشتری چه نوع اطلاعاتی هستیم و چگونه آن را آگاهانه مصرف کنیم و به بار بنشانیم و اطلاعات و کاربردهای جدید تولید کنیم. علوم انسانی لازم که بتواند نحوۀ تولید این اطلاعات و بکار گرفتن این اطلاعات را مدیریت کند قبلاً در غرب تولید شده و وجود دارد اما ما هنوز این علوم انسانی را نداریم. شرایط، نیازها و اولویت­های ما برای تولید علم (اطلاعات) با غرب متفاوت است. توانمندی و زیرساخت­های ما برای تولید علم (اطلاعات) با غرب متفاوت است. چرخه ای که اطلاعات تولید شده در زمینه های مختلف را تبدیل به کاربرد و ثروت کند خود دانش یا هنری است که شکل نگرفته است. و اینها به بحران تولید علم بومی دامن می زنند. علم بومی به معنای جدید آن یعنی سیستم تولید اطلاعاتی که ما برای تدبیر رفاه و معیشت روزمره مردممان و حفظ امنیت و اقتدار کشورمان به آن نیازمندیم و آن را با همه داشته ها و نداشته هامان باید در کشور راه اندازی کنیم. دانشگاهیان باید این مشکل را که نمی­توانند نقش خود را در برطرف کردن نیاز­ها و مشکلات جامعه ایفا کنند را تحلیل کنند و برای آن راه حل بیابند.