نقش باورهای دینی درالگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت ( با توجه به شاخص های اصلی در توسعه باور های دینی)

نظام‌های سیاسی بشری، عمدتاً با هدف تامین نیازهای مادی شهروندان خود پایه‌گذاری شده‌است. هدفی که اغلب با تغییر خواست‌ها و پیدایش نیازهای جدید، دچار تغییر و تحول می‌شود. در حالیکه بسیاری دوران معاصر را عصر بازگشت به ایمان و دوران معنویت گرایی نامیده اند در این میان و درست در قرن معاصر انقلاب اسلامی ایران نیز از سویی متناسب با نیازهای متغیر و از سوی دیگر با توجه به نیازهای فطری و وحیانی اسلام وبر پایه باورهای اصیل دینی طراحی شد .لذا با مروری در ساختار فقه سیاسی اسلام، در می یابیم که اصولی ثابت و متغیر را با هم مورد توجه قرار داده است. افزون بر آن هدف انقلاب اسلامی را برآورده ساختن نیازهای مادی و معنوی بشر در غالب مولفه‌های زیربنایی مبتنی بر باور های دینی می‌دانند که در پاسخ گویی و حل معضلات جامعه در عصر جدبد از قوت و توانایی لازم برخوردار است.اسلام به عنوان آخرین دین آسمانی و کامل‌ترین پیام وحی، داعیه‌دار توانایی برپایی عدالت و توسعه همه جانبه و کارآمدی لازم برای زندگی و اداره جامعه انسانی است و برای نیل به آن معارف اسلامی را در اختیار بشر قرار داده است و ضروری است در این راستا «درآمدی بر نقش باورهای دینی در حوزه الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت » را مورد پژوهش و مداقه قرار دهیم.بر این اساس در پژوهش حاضر به دنبال تبیین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با توجه به نقش باورهای دینی و کارآمدی عناصر و مفاهیم درون دینی در الگوی مورد نظر انقلاب اسلامی هستیم .