جایگاه مدیریت دولتی نوین در تدوین نقشه راه جمهوری اسلامی ایران

بدون شک یکی از دلایل موفقیت در طراحی و اجرای نقشه راه در سطح ملی به کارگیری یک نظام مدیزیت دولتی یا به عبارت بهتر یک نظام مدیریت خدمات عمومی اثر بخش در قالب برنامه های توسعه ملی است.دکترین های جدید در مبانی و فلسفه مدیریت دولتی در حال حاضر با تغییرات اساسی همراه بوده و ضمن حفظ شالوده اساسی مفهوم لیبرال دموکراسی تغییرات عمده ای را در حوزه مدیریت دولتی پیشنهاد نموده است. باید توجه داشت مدیریت در حوزه دولتی بدون شک با اهداف حاکمیتی همراه است.از جمله این اهداف حکومتی میتوان به افزایش امکان تحقق اهداف کلان ملی، توجه به افزایش کارایی و اثربخشی منابع انسانی، بهبود وضعیت محیط داخلی و خارجی در حوزه منابع انسانی و همچنین افزایش رضایت عمومی در راستای تحقق اهداف استراتژیک ملی از جمله افزایش عمق استراتژیک در بدنه تفکر ملی(national brain) نام برد. ساختار مدیریت دولتی کشور نیز به عنوان بازوی اجرای نقشه راه از این تغییرات متاثر بوده و بسیاری از این روندهای جدید را به صورت خواسته یا ناخواسته و یا به صورت کامل و یا ناقص در ساختارهای اجرایی خود به کار گرفته است.در حال حاضر سوال اساسی این است که آیا یک ساختار مدیریت دولتی مبتنی بر این آموزه ها می تواند اهداف آرمانی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت را محقق سازد و یا اینکه حرکت به سوی یک الگوی مدیریت بومی مدیدیرت دولتی ضروری است ؟