بررسی طراحی بستر چاهی ذغالی خشک جهت حفاظت کاتدی خطوط فلزی مدفون و تطابق آن با نتایج تجربی

بسترهای چاهی ذغالی با توجه به خشک سالی و کاهش سطح آب های زیر زمینی، جایگزین مناسبی برای بسترهای چاهی آبی می باشند. با این حال، با توجه به هزینه های بالای اجرایی، در طراحی این بسترها، بررسی کلیه پارامترهای تاثیر گذار در عمرعملیاتی و کارایی بستر به انضمام انتخاب مواد، جهت دست یابی به بستر با کم ترین میزان مقاومت و توانایی ایجاد جریان حفاظتی مورد نیاز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله، مراحل طراحی بستر چاهی ذغالی از نقطه نظر حداکثر دانسیته جریان خروجی بستر، افزایش دما، میرایی ذاتی-داخلی بستر، فاصله مرکز به مرکز آندها، مقاومت نهایی بستر و میزان تطابق آن با نتایج میدانی دو مورد بستر احداث شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نتایج میدانی نشان داد که میزان اختلاف نتایج تئوری و عملیاتی در حدود 38% بود.