تاثیر افزودن بور بر رفتار خوردگی آلیاژ نیکل آلومینیوم برنز

هدف از این پژوهش بررسی اثر افزودن مقادیر متفاوت بور به آلیاژ نیکل آلومینیوم برنز، به‌منظور بررسی تاثیر آن بر مقاومت به خوردگی این آلیاژ و مشخصه یابی آن و مقایسه عملکرد آن با سایر عناصر به‌کاررفته در این زمینه است. در میان مواد مهندسی، برنزهای آلومینیم و مخصوصاً نیکل آلومینیم برنز ، به دلیل دارا بودن خواص مکانیکی و خوردگی مناسب، ازجمله‬ موادی هستند که تحت این شرایط مورداستفاده قرار می‌گیرند؛ بهبود رفتار مکانیکی در کنار حفظ، یا ارتقای مقاومت در برابر خوردگی‬ این دسته از آلیاژها، راهکار اصلی برای بهبود عملکرد برنزهای آلومینیم در شرایط خوردگی هست. به کمک روش‌های مختلفی مثل عملیات حرارتی و با تغییر عناصر آلیاژی موجود می‌توان خواص خوردگی این آلیاژ را بهبود بخشید و ریزساختار این آلیاژها را، کنترل کرد. آلیاژسازی با بور در مواد مختلف‬و ازجمله آلیاژهای پایه مس نشان داده است که این عنصر می‌تواند نقش مهمی در ریزدانه کردن، استحکام‌بخشی مرز دانه و بهبود خواص‬ مکانیکی داشته باشد. تاکنون ذوب کردن بور در آلیاژهای برنز آلومینیم و تاثیر آن بر خواص خوردگی، بررسی‬ نشده است. بررسی این موضوع می‌تواند زمینه‌ساز ارتقای خواص خوردگی این دسته از آلیاژها واقع شود. در این پژوهش، با‬ کمک روش احیای مستقیم در مذاب، آلیاژهای برنز آلومینیم میکرو آلیاژی با بور تهیه و تاثیر بور بر رفتار خوردگی نمونه‌ها با استفاده از‬‫آزمون‌های خوردگی موردمطالعه قرار‬‫گرفت. بررسی‌های ریزساختاری، حاکی از امکان بهبود ساختار‬‫ریختگی برنز آلومینیم با استفاده از بور هست. نتایج حاصل از آزمون‌های خوردگی نشان داد که هرچند بور توانایی افزایش مقاومت در‬‫برابر خوردگی را از طریق کاهش چگالی جریان خوردگی و تسریع در رویین شدن این نوع از آلیاژها دارد، اما به دلیل ایجاد نایکنواختی در‬‫لایه محافظ، حساسیت آن‌ها را به خوردگی موضعی یا حفره زنی تا حدودی افزایش می‌دهد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬