مطالعة تطبیقی حق انصراف از خرید ملک مسکونی و امکان ‏سنجی تقنینی آن در حقوق ایران

خرید مال غیرمنقول به ‌ویژه برای مسکن از مهم‌ترین معاملات قشر مصرف‏کننده محسوب می ‏شود و با توجه به قیمت بالای املاک، درآمد پایین قشر مصرف‏ کننده و نیز اطلاعات و تجربه‌ اندک آنها در این دست معاملات، لزوم دخالت حمایتی قانونگذار را می ‏طلبد. یکی از حمایت‏ های حقوقی که در دنیا به‌تازگی از خریدار ملک مسکونی به‌عمل می ‏آید، این است که خریدار در بازه‌ زمانی مشخص و به دور از هیجانات و شرایط حاکم بر معامله و در یک مهلت به اصطلاح «بازاندیشی»، بتواند در زمینه‌ معامله‌ انجام‌ شده تامل و بررسی کرده و در صورت لزوم آن را فسخ کند که این خیار متفاوت از خیار مجلس یا حق انصراف در قانون تجارت الکترونیکی در حقوق ایران است. پژوهش حاضر با ابزار گردآوری کتابخانه‌ای- اسنادی و روش توصیفی- تحلیلی با سطح تحلیل تطبیقی در پی پاسخگویی به این پرسش است که آیا در حقوق ایران می‏ توان برای خریدار ملک مسکونی، به‌عنوان مصرف‏ کننده، حق انصراف از قرارداد را شناسایی کرد؟ در صورت چنین امکانی، این حق تابع چه قواعد و شرایطی می‏ تواند باشد؟ یافته‏ های پژوهش حاکی از آن است که با توجه به ضرورت ‎های حقوقی و اقتصادی امکان شناسایی چنین حقی در حقوق ایران وجود دارد و با تکیه بر تجارب دیگر کشورها می ‏توان قواعدی برای اعمال چنین حقی تعریف کرد و آن را نظام ‎مند ساخت

a comparative study on the right of withdrawal in residential property purchases and its legislative feasibility in iranian law

the purchase of real estate, particularly for residential purposes constitutes one of the most significant transactions for consumers. the high cost of real estate, the limited financial resources of consumers, and their inexperience in such transactions, have led to the necessity for legislative intervention to protect the rights of consumers. a significant legal protection recently granted to residential property buyers worldwide is the right of withdrawal. this right allows buyers to reconsider the transaction and rescind it, if necessary, within a specified period of time, away from the sentiments and conditions governing the transaction. this research, using a library-documentary data collection tool and a descriptive-analytical method with a comparative level of analysis, seeks to answer the question of whether the right of withdrawal can be recognized for residential property buyers, as consumers, in iranian law? if so, what rules and conditions can govern this right? the findings of the research indicate that due to legal and economic necessities, it is possible to recognize such a right in iranian law. by drawing on the experiences of other countries, rules can be defined and regulated for the exercise of this right.