حیله و تقلب نسبت به قانون از طریق عقد صلح

عقد صلح در فقه امامیه و حقوق ایران، قلمرو و جایگاه منحصربه‌فردی دارد که برای تحقق حاکمیت اراده فراهم آمده و جولانگاه آزادی اراده است؛ به‌گونه‌ای که از این نظر، نظام حقوقی ایران را از سایر کشورها متمایز می‌سازد. به‌ظاهر، قانونگذار اجازه داده است، اشخاص در قالب عقد صلح، در عین حال که از احکام آمرۀ قانون که در مورد سایر عقود پیش‌بینی شده است، طفره روند، به مقاصد مطلوب خود نیز دست یابند. از همین نقطه، بحث «حیله و تقلب نسبت به قانون از طریق عقد صلح»، مطرح می‌شود. ممکن است در نگاه نخست، پذیرش این مطلب، به‌سادگی ممکن نباشد، چراکه قانون را با شبهۀ لغویت مواجه می‌سازد، اما فقه امامیه و حقوق ایران، اصل این موضوع را پذیرفته است. پژوهش حاضر در مقام بررسی و تحلیل قابلیت عقد صلح، به‌عنوان وسیله‌ای برای حیله و تقلب نسبت به قانون و قلمرو آن، است.

EVADE THE NET OF LAW USING TRANSACTION

Transaction in Imamieh jurisprudence and Iran law has the unique status and place that is provided for the realization of the supremacy of will and liberty of contract. So for this it distinguishes Iran law from other countries. The legislator seem to have allowed persons by using their transactions to evade mandatory law, which has been anticipated about other transactions, while at the same time reaching out to their intended purposes. From this point of view the discussion "evade the net of law using transaction" is introduced. At first glance, the acceptance of this article is simply not possible, since it confronts the law with annulations doubt, but the Imamieh jurisprudence and the Iran law have accepted the principle. The present study examines and analyzes the applicability of the transaction as a means of evading the net of law and the scope of this feature.