تاثیر اندیشههای اقتصادی در توزیع مسئولیت؛ نظریۀ سببیت نسبی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسکندری حسین
|
منبع
|
مطالعات حقوق خصوصي - 1397 - دوره : 48 - شماره : 4 - صفحه:567 -586
|
چکیده
|
بحث در مورد رابطۀ سببیت در دو مرحلۀ جداگانه صورت میگیرد؛ مرحلۀ اول، شناخت سبب واقعی که همان مرحلۀ تعیین امور موضوعی است و به بررسی عوامل موثر در بروز حادثه و تعیین نقش و جایگاه آنها بهعنوان سبب، شرط و ... میپردازد. مرحلۀ دوم همانا تعیین سبب مسئول از بین تمام اسباب و عواملی است که در مرحلۀ اول شناسایی شدهاند. در تعیین سبب مسئول، در برخی نظامهای حقوقی از شرط تقصیر سخن به میان آمده و از بین اسباب شناساییشده در مرحلۀ اول، آنهایی را مسئول میشناسند که مقصر نیز بوده باشند. در دهههای اخیر در نظام حقوقی کشورهای غربی نظریهای مطرح شده است که به موجب آن، هر سببی فارغ از داشتن تقصیر، به میزان تاثیر خود در بروز و ورود زیان، مسئول است، مطلبی که بررسی منابع حقوق داخلی از جمله فقه امامیه و حتی قوانین مدنی و مجازات اسلامی، بیانگر این امر است که نهتنها حقوق ما با این نظریه بیگانه نیست، بلکه مسئولیت براساس میزان تاثیر و نهتقصیر مورد پذیرش قوانین حاکم بر موضوع بهویژه قانون مجازات اسلامی 1392 قرار گرفته است.
|
کلیدواژه
|
تاثیر نسبی، تقصیر نسبی، رابطۀ سببیت، سببیت آماری، سببیت نسبی
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
eskandari1358@gmail.com
|
|
|
|
|