مشخصه های سازمان حکمت محور در مکتب شهید سلیمانی

حکمت یکی از پیچیده ترین و وسیع ترین مفاهیم بشری است. این مفهوم نمایانگر رشد قوای فکری و توسعه رفتار انسانی است. هوش و تجربه کافی، لزوماً نشان از خرد نیست، نشانه خرد آن است که مدیر بتواند با تصمیم گیری مناسب بهترین راه را برای رسیدن به منافع مشترک بیاید. اتخاذ تصمیم یکی از مهم ترین مراحلی است که مدیران با کسب دانش لازم، توانمندسازی خویش و شناخت محیط پیرامون می توانند تصمیم گیری های بخردانه و آینده نگری را اتخاذ نمایند. از طرفی، نظریه سازمان یادگیرنده در علم مدیریت با مطرح شدن موضوع حکمت سازمانی، عمق و و سعت تازه ای پیدا کرده است. سازمان حکمت مدار، که در سلسله مراتب دانشی، در راس هرم قرار دارد، سازمانی است که مبنای فعالیت هایش افعال حکیمانه، تفکر سیستمی و نحوه استفاده صحیح از دانش است. نظریه پردازان انقلاب اسلامی در بعد مدیریت و اداره ی جامعه ی اسلامی، الگوهای نوینی از جمله سازمان حکت محور، سازمان حکمت مدار و سازمان مبتنی بر حکمت را وارد ادبیات رشته ی مدیریت کردند که با توجه به شرایط پیچیده و حساس حاکم بر منطقه، ارتقای سطح آگاهی و شناخت مدیران جمهوری اسلامی نسبت به این نوع سازمان از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است که نیازمند طراحی و تبیین الگویی عملی و دقیق است. در این راستا شهید سلیمانی که به فرموده ی رهبر انقلاب اسلامی، پرورش یافته ی مکتب امام بود، را می توان نماد یک مدیر و فرمانده عالی و صاحب سبک مدیریت حکیمیانه در نظر گرفت. بنابراین در این پژوهش سعی شده است با محور قراردادن ویژگی های مکتب شهید سلیمانی، مولفه ها و مشخصه های سازمان حکمت محور، شناسایی و تبیین شوند.