بررسی میزان تاثیر قصه گویی از زندگی شهید سلیمانی بر سازش یافتگی اجتماعی در بین کودکان مهدکودک های شهر یزد

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش قصه گویی مبتنی بر زندگی شهید سلیمانی و سازش یافتگی اجتماعی کودکان شهر یزد انجام گرفت. روش پژوهش حاضر کمی و از نوع مطالعات نیمه آزمایشی بود که از طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کودکان 3 تا 6 سال است که در سال 1400 -1401 در مهدکودک های شهر یزد زندگی می کردند. در این پژوهش 120 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین گردیدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه سازگاری سینها و سینگ (1993) استفاده شد که پایایی آن در این پژوهش 80/0 بدست آمد. در این مطالعه گروه آزمایش تحت 12 جلسه قصه گویی مبتنی زندگی شهید سلیمانی قرار گرفتند اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکردند. فرضیه ها با آزمون کوواریانس چند متغیره با نرم افزار اس پی اس نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش قصه گویی مبتنی بر زندگی شهید سلیمانی بر بهبود سازش یافتگی اجتماعی تاثیر معناداری داشته است و بیانگر آن است که واریانس کل متغیر بهبود سازش یافتگی اجتماعی (41/0) مربوط به آموزش قصه گویی مبتنی بر زندگی شهید سلیمانی بوده است. بنابراین از آموزش قصه گویی مبتنی بر زندگی شهید سلیمانی برای بهبود معنادار سازش یافتگی اجتماعی کودکان می توان به صورت کاربردی بهره برد.