نقش فراشناخت حالتی در حل مسئله و خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان پسر دوم متوسطه در دوران کرونا

این پژوهش با هدف بررسی نقش فراشناخت حالتی در حل مسئله و خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان پسر مقطع دوم متوسطه در دوران کرونا انجام شده است. روش پژوهش همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان سنندج در سال 1400_١4٠١ بوده‌اند. حجم نمونه شامل ١٠٠ نفر که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های فراشناخت حالتی، حل مسئله(psi) و خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین فراشناخت حالتی و خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین فراشناخت حالتی و حل مساله دانش‌آموزان ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد، فراشناخت حالتی بر خودکارآمدی اجتماعی دانش‌آموزان تاثیر مستقیم مثبت دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد، فراشناخت حالتی بر حل مساله دانش‌آموزان تاثیر مستقیم مثبت دارد.