تاثیر آموزش هنرهای تجسمی در زندگی اجتماعی و پرورش خلاقیت کودکان

به‌علت طبیعت خاص کودکان یکی از شیوه‎های آموزش به آنان استفاده از فنون هنری است که خود فی‎نفسه باعث به تحریک در آوردن کودکان و پرورش آن‎ها می‎شود و می‎دانیم که آموزش‎های هنری یکی از بنیادی‎ترین و مهم‎ترین آموزش‎های دوران کودکی به شمار می‎رود. کودک در این سن کنجکاو و خواهان کشف دنیای اطراف و ساختن و تولید آنچه در ذهن دارد است و هنر به کودکان این امکان را می‎دهد تا با کارهای عملی 'ساختن' و 'طراحی کردن' را تجربه کنند و این خود موجب پرورش خلاقیت و نمونه‎سازی مشاهده‎ای مستقیم آنان است. کودک با ورود به جهان خلاقیت‎ها، قادر است نخستین شادی‎های ناشی از ورود به جهان خلاقیت‎ها و کشف زیبایی‎ها را به ارمغان آورد و شادی خلاقیت، یکی از بزرگترین شادی‎های انسان است، چون اثر آن در تمامی وجود کودک ریشه می‎دواند و او را از نیروی اعتمادبه‎نفس سرشار و تبدیل به انسانی کامل، مستقل، منطقی و مفید برای جامعه می‎کند. آموزش هنر می‎تواند درپرورش مهارت‎های اجتماعی افراد نیز نقش موثری داشته باشد، در واقع حس مسئولیت و اعتمادبه‎نفس کودک با ساختن وسیله‎ای بیدار می‎شود و پرورش می‎یابد و به این طریق به جهان تازه‎ای راه می‎یابد، جهانی که در آن اندک کوششی می‎‏تواند آثاری پدید آورد که سبب تحسین اطرافیان گردد. در نتیجه ضرورت بهره‎گیری از هنرهای تجسمی، در پرورش خلاقیت و مهارت‎های اجتماعی کودکان بیش از پیش احساس می‎شود.