بررسی تاثیر تعامل با طبیعت بر سلامت روان در کودکان

سلامت روان به یکی از مهمترین معیارهای سنجش آسایش و رفاه زندگی در محیط‎ها بدل شده است. محیط‎های ساخته شده یا محیط‎های طبیعی نمایانگر پویایی زندگی و اساس و بنیان تعاملات اجتماعی هستند. محیط‎های طبیعی و طبیعت بکر و دست نخورده بیشتر از آنکه نقشی کالبدی داشته باشند به دلیل ایجاد تعاملات اجتماعی و ارتباطات انسانی و بروز هیجانات و احساسات واجد اهمین هستند و باید بتوانند زمینه حضور تمامی گروه های سنی به خصوص گروه های آسیب پذیرتر همچون کودکان را فراهم نمایند. از سویی دیگر سلامت روان کودکان موجب به زیستی عاطفی، روانی و اجتماعی آنها می‎شود و بر چگونگی رسیدن آنها به نقاط عطف رشد، یادگیری مهارت‎های اجتماعی سالم، ایجاد روابط سالم با خانواده و همسالان، ایجاد حس هویت و عزت‎نفس مثبت و یادگیری تاب‎آوری و مقابله با استرس تاثیر می‎گذارد. پژوهش حاضر به‎منظور بررسی مزایای تعامل با طبیعت بکر و دست نخورده و یا محیط طبیعی ترکیب از عناصر طبیعی و ساخته شده (مصنوع) در کودکان با استفاده از بررسی مقالات انجام شده در این راستا با راهکاری ترکیبی انجام گرفته است. هدف غایی این بررسی گردآوری و ارزیابی شواهد موجود مرتبط با طبیعت و سلامت روان کودکان و نوجوانان بود. نتایج نشان می‎دهد که تعامل با طبیعت رابطه تاثیرگذاری با سلامت روان کودکان و نوجوانان دارد. یافته‏های حاصل از پژوهش نشان می‎دهد که عوامل طبیعی و عناصر موجود در طبیعت چون حضور آب، خاک، فضای سبز، هوای پاک و سرزندگی از مهمترین سنجه‎های کیفیت محیط از نظر کودکان می‎باشد.