شناسایی و ارزیابی فاکتورهای محیطی جهت دستیابی به مسکن سلامت‌محور کودکان

کودکان ارزشمندترین سرمایه هرکشورند چرا که دوران کودکی انسان مبنای تمام رفتارها و فعالیت‌های‌ او در بزرگسالی خواهد شد. کودکان سالم، جامعه‎ای سالم خواهند ساخت. کالبد خانه و محیط‌های‌ مسکونی اطراف، به عنوان بستر رفتارها و فعالیت‌های‌ کودکانه، نقشی مهم در رشد و سلامت کودکان داشته و به‎مثابه ظرفی برای مظروف عمل می‎کند. با اینکه قرن اخیر، قرن کودک شناخته می‌شود، هنوز هم در کشور ما و بسیاری مناطق جهان، فضاهای مسکونی (خانه‌ها و محله‎ها) اغلب بر اساس خواسته‌ها، نیازها و مطلوبات بزرگسالان طراحی و ساخته می‌شود. از این رو، هدف از این پژوهش، استخراج و ارزیابی فاکتورهای محیطی است که بر سلامت کودکان در مجموعه‌های‌ مسکونی تاثیرگذار واقع می‌شود. سوال اصلی این پژوهش این است که فاکتور‌های‌ محیطی جهت دست‎یابی به مسکن سلامت محور برای کودکان کدام بوده و با چه اولویتی نسبت به هم قرار می‌گیرند؛ پس از تحلیل مطالب جمع‎آوری شده در قسمت مرور ادبیات با روش توصیفی-تحلیلی، شاخص‌های مشترک بین ' محیط و کودک' و 'محیط و سلامت' استخراج شده و سپس طبقه‎بندی گردیدند. در ادامه، از طریق انجام آزمون‌های‌ آماری آنتروپی شانون و تحلیل محتوا (فراوانی)، این نتیجه به‌‌دست آمد که شاخصه‌های‌ ایمنی، پیوندها و تعاملات اجتماعی، امنیت، دسترسی به خدمات محلی، نور و روشنایی، نفوذپذیری و دسترسی ها، کیفیت و کمیت پارک‌ها، مکاشفه در محیط، ارتباط با طبیعت، قابلیت تعمیر و نگهداری محیط، دوری از تراکم بالا و ازدحام محیطی، نظارت پذیری فضاها، قلمروی کالبدی، کیفیت و کمیت فضاهای بازی، پیاده محوری، دوری از آلودگی‌ها، مصالح، نظم و بهداشت، کیفیت و کمیت فضاهای باز، مشخصات بلوک ساختمانی (ارتفاع، مساحت و غیره)، حس استقلال، مبلمان و سازماندهی آن، ارتباط بین کودک و والدین و در نهایت خوانایی محیط، شاخصه‌‌هایی با فراوانی بالاتر و وزن بیشتر هستند.