فرآیند حس ادراک کودکان در مواجهه با طبیعت

ساختار محیط تا حدودی تحت تاثیر تصاویر ذهنی از آن محیط است. محیط به‌میزان زیادی بر جهت‎یابی مردم به خصوص کودکان در میان ساختمان‎ها، محله‎ها و شهرها اثر می‎گذارد. جنبه‎های اجتماعی و روانی جهت‎یابی عوامل مهمی در احساس درک و امنیت فردی هستند. کودکان علاوه بر حضور در محیط به‎‏دنبال تاثیر در محیط و حضور فعال نیز هستند. تسخیر فضا توسط کودکان زمانی رخ می‎دهد که بتوانند جهت‎یابی و امنیت خود را در فضا تشخیص دهند و نیاز به نظارت فعال نداشته باشند. این امر ارتباط مابین کودکان و محیط را ضروری می‎سازد به‏گونه‎ای که بدون درک سیستم‎های عصبی و شناختی میسر نخواهد بود. هدف پژوهش بررسی عناصری جهت تاثیر بیشتر بر ادراک کودکان در طبیعت می‎باشد. بنابراین محیط با خلق فرصتی برای برانگیختگی و مشاهدات بی‎واسطه در فرایند ادراکی و شناخت کاربر تاثیر بسزایی خواهد داشت. و قابل بررسی است که این مفاهیم در ادراک و شهود کودکان و نیز در طراحی محیط چگونه تبلور می‌یابد؟