معیارهای طراحی محوطه بیمارستان‎های کودکان با به کارگیری اصول باغ‎های شفابخش

یکی از مهم‌ترین مسائل و پرسش‎های اصلی در این مقاله این است که یک منظر درمان‎گرا در یک محیط و فضای درمانی نظیر یک بیمارستان بزرگ شهری چگونه می‌تواند در فرآیند بهبود بیماران خصوصاً کودکان بیمار نقش داشته باشد؟ ازین روی تلاش دارد برای چگونگی تحقق این امر پاسخ مناسبی یافته و دستاوردهای آن را برای طراحی محوطه و فضای سبز بیمارستان‎های دوستدار کودک ارائه دهد. به همین دلیل هدف اصلی این مقاله دست یافتن به راهکارها و معیارهایی است که با استفاده از آن بتوان در طراحی فضاهای سبز محوطه‎های بیمارستانی، محیطی آرامش‌بخش و درعین‌حال درمانگر ایجاد کرد. این مقاله که در زمره پژوهش‌های کاربردی است و از نظر ماهیت با رویکردی نظری و تئوریک و با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی تدوین شده است، با گردآوری داده‌ها با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی به تجزیه‌وتحلیل مولفه‌های فضاهای فیزیکی و ترکیب مناسب آن با گونه‌های گیاهی مدنظر در مراکز درمانی خصوصاً بیمارستان‎های کودکان با رویکرد استفاده از اصول و معیارهای طرای منظر درمان‎گرا و باغ شفابخش پرداخته است. نتیجه مقاله بر این موضوع تاکید دارد که طراحی منظر تنها جنبه زیبایی‌شناختی نداشته بلکه با توجه به رویکرد مورد نظر و به دلیل پیوندی که با انسان برقرار می‌کند موجب شفای روحی و جسمی می‌شود. در پایان نیز نتایج پژوهش به شکل راهکارها و معیارهائی برای طراحی منظر شفابخش در بیمارستان‌های کودکان ارائه شده است.