ارزش گذاری متضادّ در ارتباط با سکینه دختر امام حسین(ع) و چرایی آن

«سکینه»، دختر امام حسین (ع)، از شاهدان عینی نهضت عاشورا بوده که پس از آن حادثه، سالیانی زندگی کرده است. در ارزیابی شخصیّت وی، دو رویکرد ناهمگون وبلکه متضادّ در منابع به چشم می خورد. در منابع مکتب امامت، وی عقیله، محدّثه و عارفه ای معرّفی شده است، که غرق حُسن جمال و جلال الهی است وکمالاتش بگونه ای ممتاز است که امام حسین(ع) تنها وی را شایسته حمل وانتقال برخی از پیامها و رازها دانسته است. وی بانویی است در اوج عفّت، شجاعت و تدبیر که به اندازه توانایی خویش، در تبیین فلسفه و ابلاغ پیام عاشورا و صیانت از آن، تلاش کرده است. امّا سوگمندانه در برخی کتب تاریخی با «سکینه» ای مواجه می شویم که در پیوند های زناشویی متعدّد بسرمی برد و خوشگذرانی و مجالست با شعرا، صبغه غالب زندگی وی است. نویسندگان این جُستار که بااستفاده ازمنابع کتابخانه ای وبا روش تحلیلی گزارشات تاریخی را گرد آورده و به تحلیل و توصیف آن پرداخته اند به این نتیجه رسیده اند که علت العلل رویکرد دوم، «زبیریان» و «امویان» وتاریخ نگاران آنان بوده اند.