حضرت خدیجه(س) و حل بحران های تمدن اسلامی

بدون شک حضرت خدیجه(س) را می توان یکی از بهترین الگوهای مدیریتی در حل بحران ها و پیشرفت تمدن اسلامی در عصر پیامبر(ص) دانست. ایشان از زمان جوانی صاحب دستگاه تجاری و اقتصادی بزرگی بوده و از جایگاه اجتماعی بالایی نیز برخوردار بودند و پس از ازدواج با پیامبر(ص) و بعثت ایشان نیز دست از جهاد اقتصادی برنداشته و از این طریق به حل مشکلات مسلمانان و بحران های پیش روی اسلام پرداختند. خدیجه(س) همچون مادری دلسوز کودک نوپای اسلام را در دامان خویش پروراند و از هیچ تلاشی برای حفظ و گسترش تمدن اسلامی دریغ نورزید. این نوشتار ضمن بیان ویژگی های شخصیتی و خانوادگی حضرت خدیجه(س) به تبیین نقش اجتماعی و اقتصادی اول بانوی اسلام در حفظ، گسترش و حل بحران های موجود آن زمان می پردازد. این تحقیق به روش کتابخانه ای انجام گرفته و یافته های آن که به شیوه تحلیلی توصیفی می باشد، بیان می دارد که همانا خدیجه(س) با توجه به جایگاه اجتماعی و اقتصادی خود به مثابه یک مدیر موفق در عصر خویش عمل می کردند و بسیاری از موفقیت ها، پیشرفت ها و رفع بحران های جامعه اسلامی تحت تدابیر، مجاهدت ها و چاره اندیشی های ایشان صورت پذیرفت و مصداق اکمل ایه «مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ اَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ اَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ یُضَاعِفُ لِمَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ» شدند. همانا حضرت خدیجه(س) در زمان خود و حیات پیامبر(ص) الگویی موفق و بی بدیل برای زنان و مردان جامعه اسلامی بودند.