زینب کبری(س) به مثابه الگوی موفق زنان در مدیریت معنوی بحران های سیاسی

اگر بحران را هنگامه خطر یا تشویش و اضطراب بدانیم، بدون تردید فضای بعد از رحلت پیامبر تا دهه60 هجری قمری از بحرانی ترین مراحل تاریخ اسلام است و مدیریت بحران های این برهه، مدل و برنامه فراگیر و کاملی را می طلبید که در آن بهترین بینش ها و شیوه های اداره و کنترل بحران لحاظ می شد. بزرگان دین به عنوان مدیران سیاسی و دینی امت اسلامی با بحران های فراوان و گوناگونی مواجه بوده اند که با درک به هنگام و صحیح و مدیریت درست آن ها، جامعه اسلامی را از خطر زوال و نابودی نجات داده اند. به منظور واکاوی این موضوع، مطالعه موردی بر زندگانی حضرت زینب(س) به عنوان یک بانو از دودمان رسالت و به دلیل پیچیدگی و عمق بحران های آن دوره، آن هم با محوریت سیاسی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و می تواند الگوی بسیار موفقی برای مدیران جامعه آن هم در شرایط بحرانی امروز باشد. او بود که با اندیشه و رفتار خود آن چنان زیبا و با صلابت خاندان اهل بیت را در آن شرایط بحرانی و بسیار سخت، مدیریت و زمینه رسوایی و اضمحلال بنی امیه را فراهم ساخت. پژوهش حاضر با هدف تبیین جایگاه حضرت زینب(س) در مدیریت بحران های آن برهه و بیان ویژگی ها و خصوصیات ایشان بر آن است تا الگوی موفق یک زن مسلمان در مدیریت بحران های سیاسی را ارائه نماید. در این راستا با مراجعه به منابع تاریخی معتبر، اطلاعات مورد نیاز را جمع آوری کرده و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، داده های احصا شده را مورد تحلیل و واکاوی قرار داده است.