مقایسه کنترل بهینه با روش شبه نیوتن و کنترل مدل‌پیشبین

در مقاله حاضر، یک کنترل کننده بهینه بر اساس روش بهینه سازی غیر‌خطی شبه نیوتن طراحی گردیده است. روش کنترلی مذکور برای یک سیستم غیرخطی هیبرید پیاده سازی شده و نتایج دنبال سازی مسیر مرجع مورد بررسی قرار گرفته است. در روش کنترلی بهینه بر اساس روش بهینه سازی شبه نیوتن، با تعریف یک تابع هدف مرجع، هدف کنترلی مساله دنبال می‌شود. با این حال، امکان تغییر علامت تابع هدف مذکور وجود خواهد داشت. در صورت مثبت معین نبودن تابع هدف مساله، امکان همگرایی و اثبات پایداری مساله در روش‌های مرسوم کنترلی بهینه و پیشبین امکان پذیر نبوده است. لذا مقاله حاضر، این مورد خاص در مورد تابع هدف علامت - نامعین را مورد بررسی قرار خواهد داد و در نهایت با تعمیم سیستم دینامیکی هیبرید غیرخطی به سیستم چند عامل، توسعه و تعمیم روش کنترلی منتخب را به نمایش خواهد گذاشت. تعمیم سیستم تک عامل به سیستم چند عامل به کمک تئوری گراف صورت پذیرفنه است. در حالت کلی برای سیستم چند عامل، آرایش‌یافتگی پیرو-پیشرو در نظر گرفته شده و چارچوب کنترلی مساله چند عامل به صورت غیرمتمرکز انتخاب گردیده است. در نهایت برای اثبات ادعاهای پیشین، برای سیستم مذکور کنترل کننده بر اساس پیشبینی مدل طراحی گردیده و نتایج شبیه‌سازی مقایسه‌ای جامع از دو روش کنترلی مذکور شامل روش کنترلی بهینه بر اساس بهینه سازی شبه-نیوتن و روش کنترل مبتنی بر پیشبینی مدل را ارایه خواهد کرد.