بررسی همزمان تاثیر زمانبندی پاشش سوخت و ترکیبات گاز سنتز بر عملکرد و انتشار آلاینده‌های موتور اشتعال تراکمی با واکنش‌پذیری کنترل‌شده

در این تحقیق تاثیرات همزمان زمانبندی پاشش سوخت و به‌کارگیری گازهای سنتزی بر تولید آلاینده‌ها و عملکرد یک موتور اشتعال تراکمی با واکنش‌پذیری کنترل‌شده، بررسی‌شده است. همچنین حل عددی تغییر زمانبندی پاشش سوخت از 10 تا 30 درجه قبل از نقطه مرگ بالا و ترکیبات سوخت در سه حالت دیزل معمولی، دیزل به همراه دو نسبت20 و 40 درصد گاز سنتز (شامل ترکیب هیدروژن و مونوکسید کربن)، با حفظ انرژی ثابت برای هر سیکل، استراتژی‌هایی هستند که موردمطالعه قرارگرفته‌اند. نتایج به‌دست‌آمده نشان می دهد که با افزایش نسبت گاز سنتز، فشار و نرخ آزادسازی حرارت درون سیلندر افزایش‌یافته، درحالی‌که با تعویق زمانبندی پاشش سوخت این مقادیر کاهشی هستند. علاوه بر این تولید اکسیدهای نیتروژن با افزودن گازهای سنتز، همانند مونوکسید کربن افزایش‌یافته، درصورتی‌که تعویق در زمانبندی پاشش سوخت موجب کاهش اکسیدهای نیتروژن و دی‌اکسید کربن و افزایش مونوکسید کربن می گردد. آلایندگی ذرات معلق با افزودن ترکیب گاز سنتز و افزایش آن، به‌شدت کاهش‌یافته که روند کاهشی آن با تعویق در زمانبندی پاشش سوخت ادامه می یابد. از طرفی استفاده از گاز سنتز با تعویق در زمانبندی پاشش سوخت، باعث کاهش توان و بازده حرارتی اندیکاتوری و افزایش مصرف سوخت اندیکاتوری می شود. نهایتاً نسبت 40 درصدی گاز سنتز و زمانبندی پاشش سوخت10درجه قبل از نقطه مرگ بالا، استراتژی مناسبی برای کاهش آلاینده‌ها است.