بهبود عملکرد سیکل تبرید اجکتوری با استفاده از مبدل حرارتی داخلی

با افزایش تقاضای انرژی، سیستم‌های تبرید بر پایه اجکتور به‌دلیل داشتن ویژگی‌هایی مانند مصرف کم‌تر انرژی، ساده و ازان‌تر بودن جایگزین مناسبی برای سیستم‌های تبرید تراکمی می‌باشند. با این حال مشکل اصلی این سیستم‌ها پایین بودن ضریب عملکرد آن‌ها است. در این پژوهش تاثیر استفاده از مبدل حرارتی داخلی در سیکل تبرید اجکتوری بررسی شده‌است. دو مبدل حرارتی در نظر گرفته شده‌است که یکی از آن‌ها بین خروجی اجکتور و ورودی ژنراتور و مبدل دیگر بین ورودی شیر اختناق و خروجی اواپراتور قرار دارد. سیکل به‌صورت ترمودینامیکی و اجکتور به‌صورت عددی به‌کمک دینامیک سیالات محاسباتی شبیه‌سازی شده‌است. مدل توسعه داده شده برای اجکتور با استفاده از از نتایج آزمایشگاهی اعتبارسنجی شده است. خواص مبرد از پایگاه داده nist استخراج می‌شود. همچنین هندسه اجکتور باتوجه به شرایط کاری سیکل برای چهار پارامتر محل خروجی نازل اولیه، قطر خروجی نازل اولیه، طول و قطر ناحیه سطح مقطع ثابت بهینه‌سازی می‌شود تا بیشترین نسبت مکش و ضریب عملکرد سیکل بدست بیاید. استفاده از مبدل حرارتی باعث بالاتر رفتن دمای مبرد در ورودی‌های اجکتور می‌شود که موجب می‌شود دمای خروجی اجکتور افزایش یابد، از طرفی اثر سرمایش در اواپراتور افزایش و انرژی حرارتی مورد نیاز در ژنراتور کاهش می‌یابد.